Ik heb het altijd erg gevonden. Je staat uren op iemand te wachten en ondanks dat je halverwege die wachttijd voelt dat die ‘iemand’ niet gaat komen blijf je maar wachten. Vreselijk vind ik het. Nu zit ik over het algemeen tegenwoordig op helemaal niemand meer te wachten maar toch had ik dit weekend weer zo’n onaangename verrassing: “Ster-deejay” Seb Fontaine kwam niet opdagen op een tweetal Capital-evenementen waar ik bij betrokken ben. Nu is het een feit dat je in house-land nu eenmaal vaak te maken krijgt met kapsones. Kapsones, ster-allures, hoogmoed, eigendunk en zelfoverschatting, dat mag je ook zeggen. Deejays zijn namelijk in hun eigen sprookje gaan geloven en het slechte nieuws voor hen is: sprookjes zijn verzonnen. Ik wil gelijk even zeggen dat niet alle deejays zich hieraan schuldig maken zodat ik niet weer boze mailtjes tegemoet kan zien. Het is zelfs zo dat de meeste Nederlandse deejays nog wel begrijpen dat het sprookje niet bestaat en dat een paar misstappen in hun carrière ze weer terugbrengt naar af. Bij het postkantoor of achter de toonbank bijvoorbeeld. Er zijn in Nederland uitzonderingen maar in Engeland en Amerika is de uitzondering meer regel.Wie is Seb Fontaine? Het is zelfs moeilijk om uit te leggen waarom deze man zich kapsones denkt te kunnen aanmeten. Hij draait plaatjes en deed dat op het juiste moment op de juiste plaats. Zo kwam hij af en toe in beeld bij televisie-programma’s over de engelse house-scene en daarin maakte hij een leuke, spontane indruk. Zijn carrière is vruchtbaar en hijzelf ook; hij heeft 6 kinderen op de wereld gebracht, mede in samenwerking met zijn vrouw vermoed ik. Daarbuiten is hij een vrolijke snuiter (altijd even vooraf snuiten!) en vindt hij een drankje geen straf. So far so good. Wat er dit weekend is gebeurd is nog niet helemaal bekend. Feit is dat Seb zijn vlucht heeft gemist vanuit Athene en beweerde dat hij tussen 14.30 (het moment van het missen van de vlucht) en zijn optreden op Mystery Land (gepland om 20.45 uur) en in de «O» (gepland om 02.00 uur) met geen mogelijkheid Nederland meer kon bereiken. Volledige onzin dus. Om half 7 kwam hij in Londen aan en toen had hij eenvoudig een vlucht naar Nederland kunnen halen, dat weet iedereen die wel eens vliegt of vliegtuigen spot op een klapstoeltje in het weiland. Volgens zijn manager was dat echter niet te doen. Nu weten we allemaal dat er tussen Nederland en Londen vaker vliegtuigen vliegen dan dat Lijn 3 vanaf Centraal vertrekt dus wij boden onmiddellijk aan om zelf een vlucht voor Mijnheer te regelen. Zo gezegd, zo gedaan. Jammer was alleen dat zowel de mobiele phone van Seb als die van zijn manager opeens niet meer bereikbaar waren! Zeker Ben? Wordt dit nou zo’n pissig afzeikstukje omdat

toevallig één deejay niet komt opdagen? Jazeker. Want het moet uit zijn met die houding van de top-deejays. Paul Oakenfold, Todd Terry…hoevaak zijn ze al NIET geweest? Vaak. Maar je moet als organisatie wèl twee maanden van te voren het bedrag voor de boeking overmaken en in de praktijk betekent dat dat je nog wel even wat moeite moet doen om je geld terug te krijgen. Het is mooi geweest. De heren krijgen betaald om een plaatje op te zetten en ik kan niet aan mijn ouders uitleggen dat sommigen van deze heren 20.000 Euro betaald krijgen om 2 uurtjes te “werken”, hetgeen neerkomt op anderhalf keer een jaarsalaris van mijn vader vroeger. En al helemaal niet dat sommigen dan TOCH nog liever thuis blijven en de fans (diegenen die nota bene hebben gezorgd dat ze dit soort bedragen kunnen verdienen!) teleurgesteld achterlaten!!!”Wat is er met Peet? Zo kennen we hem helemaal niet! Zo serieus en zo!” hoor ik jullie denken. Jullie hebben gelijk. Op een mensenleven is een gebeurtenis als dit helemaal niks. Vraag maar aan de mensen in Duitsland die deze week allemaal zijn overspoeld of ze Seb hebben gemist afgelopen zaterdag. Zal wel meevallen. Lijkt me trouwens knap vervelend als je clochard bent in Duitsland en je niet eens meer onder je eigen brug kunt slapen, maar dit terzijde. Of ga uitleggen in één of ander Giro 555-dorpje in Afrika dat het knap klote is dat we in alle haast Armin een uurtje eerder moesten laten beginnen omdat Seb Fontaine er niet was. “Waarom was hij er niet?” zullen die Afrikanen in Zwahiliaans vragen. “Seb had geen zin.” “Aha,” zeggen die Afrikanen dan weer, “zeker omdat jullie hem als een slaaf gebruiken en niks wilden betalen, zoals jullie blanken wel vaker doen?”. Lachend moet je dan zeggen: “Nou, viel mee, we hadden een goede prijs afgesproken. Hij heeft ons gematst, hij wilde maar 10.000 Euro, zeg maar zoveel geld dat jullie dorp de komende 20 jaar had kunnen redden.” “Aha, dat is mooi klote voor jullie! Hebben jullie nog wel iemand gevonden om zijn set over te nemen?” zullen ze dan vragen, aangezien Afrikanen gek zijn op dansen: “Ja, Ashley Casselle wilde het wel doen. Voor weinig.” “Pfoe, nou, eind goed al goed dan hè?” zullen ze zeggen. “Nou, ik vond niet dat ie goed draaide. Hé gasten, ik ga jullie zien hè? Althans, een paar van jullie als ik volgende keer kom. Alvast gecondoleerd met de anderen. Ik ga naar huis, balletje eten.” Ja, ik kan nu eenmaal goed met die Afrikanen opschieten…. Zo, lekker een rancuneus stukje. Lachen doen we wel weer een andere keer. Dan gaan we het bijvoorbeeld hebben over Helmut Lotti die de erfenis van Elvis wel heel erg te grabbel gooide afgelopen week met een werkelijk tééénenkrommende ode. Of we gaan het hebben over het feit dat er al jonge meisjes zijn die niet eens weten wie Elvis was. Of we gaan lachen over het feit dat het wel heel triest is dat iedereen wèl weet wie Helmut Lotti is. Maar misschien gaan we het wel eens hebben over hele andere zaken. Over Tiësto bijvoorbeeld. Ik las een interview in de Playboy met hem (ik koop de Playboy uitsluitend voor de lekkere wijven met een nietje door de klit maar mijn oog viel er per ongeluk op…) en daar wilde ik wel een paar dingetjes over zeggen. We zien wel, volgende week is er weer een week. Seb of geen Seb.