In de loopbaan van Peet’s column is het nog niet eerder zo lang stil geweest als de afgelopen maanden (uiteraard de meer dan 30 jaren vóór het ontstaan van de column niet meegerekend). Ik zal het maar eerlijk zeggen: ik had er geen zin meer in. Steeds weer die enorme druk om met een litterair meesterwerk voor de dag te komen…. ik kón het niet meer! Een writers-block heet dat dan. “Nou, dat heb je de laatste tijd wel vaker gezegd, Peet!”, hoor ik jullie denken. Klopt, ik moet er aan toegeven: Peet wordt oud. Althans, ik wordt ouder.

‘Oud’ worden is met mijn levensstijl misschien wat teveel gevraagd; ik doe er alles aan. Om de afgelopen maanden even kort samen te vatten: ‘werken-werken-werken’ en tussendoor slapen. Is niet leuk. Volgens mijn vorige vriendin bestaat mijn ‘werk’ puur uit ‘uitgaan’ want als je werkt in een club is het verschil soms moeilijk te zien. Ik kan me dat wel voorstellen. Toch is dat soms vervelend want mensen – en zeker meisjes- zien het verschil ook niet als je een drankje met ze drinkt. “Wat zit je nou de hele tijd om je heen te kijken? Doe nou eens rustig!!”, het zijn allemaal zinnen die ik constant hoor. Daar word je niet vrolijk van. En het ergst van werken in de horeca is nog wel dat je niet alleen in de zaken waar je zelf bij betrokken bent constant om je heen kijkt of alles wel goed gaat, nee, ook in andermans zaken!! En waarom? Wat heb ik daarmee te maken? Toch kan ik het niet laten. In waanzinnige clubs in Miami…. ik hoor een speaker een héél klein beetje kraken. Mega-tent in hartje New York? Ik zie die sloerie achter de bar geld pikken. Grootste club van Madrid? Ik hoor weer een limiter die het geluid vervormt en de lichtshow is ook klote. Who f#cking cares? Ja, ik dus! Space terras op Ibiza, veertig graden…alleen mooie mensen om je heen, topsfeer, iedereen helemaal uit zijn knar…. ik let weer op de barmensen en erger me aan het geld dat men hier laat liggen. Een beetje efficiënter levert zó een paar ton meer op. Waarom denk ik zo? Zéker op Ibiza, waar men nou niet bepaald moet sappelen qua inkomsten, sterker nog: het zijn de grootst mogelijke dieven daar. Toch stoort het me. En dat is dan mijn leven. Ja, het valt niet mee, lieve lezers en lezeressen.

Nou, jullie horen het al… Peet zat er even doorheen. Nu nog steeds trouwens maar aangezien mijn website (www.petervanleeuwen.nl) na maanden weer eens in de lucht is voel ik een soort verplichting om weer eens wat te schrijven. Ja inderdaad, de website is weer terug. Mijn “webmaster” was namelijk aan het

verhuizen. Ik zal jullie het hele verhaal besparen (never fuck met je eigen webmaster, je weet nooit wat ie allemaal ongewild aanpast…) maar de verhuizing ging niet helemaal van het leien dakkie, laat ik het zo zeggen. Iets minder dan een half jaar heeft het geduurd. Netjes. “Nieuwbouw zeker?” Nee hoor. “Ze konden er pas na een half jaar in?” Nee hoor. “Het leek hen lekkerder om uitgebreid te verbouwen en tot die tijd in hun oude huis te zitten?” Ook niet. Het oude huis van de Webmaster en zijn masteres was begin januari al leeg opgeleverd aan de nieuwe bewoner uit Allochtonië (ik weet de precieze nationaliteit niet meer) en de sleutel van het nieuwe huis was ook keurig begin januari afgeleverd. Haast lijkt geboden maar zo niet bij de Webmaster. Meneer ging rustig bij zijn schoonouders wonen en liet de site de site. “Hoezo? Hij had toch ook de site kunnen bewerken vanuit het huis van zijn schoonouders?” Nee. Er kon überhaupt opeens niets meer. Uitgaan? Geen optie, onder het motto: “ik kan niet helemaal lam bij mijn schoonouders aankomen.” Hij zat daarentegen wel ‘el-le-ke’ dag bier te drinken met schoonpapa, wat ie normaal nooit deed, maar goed. Er werd gekookt, gewassen, gestreken…. het was allemaal lekker makkelijk voor Master Web. Nou, nogmaals: ik zal het hele verhaal besparen maar meneer de Webmaster heeft uiteindelijk vijf maanden op “hold” gestaan (nogmaals: werkelijk met “alles”) en is nu in zijn nieuwe huis getrokken en ik moet zeggen: leuk huis. Netjes. Jammer dat na vijf en een halve maand de voordeur nog even geschilderd moet worden maar ja, breek het オンライン カジノ ゲーム lijntje niet. Alles op zijn tijd.

Zo, genoeg argumenten om de tijdelijke stop van de Column Van Leeuwen te verklaren, lijkt me zo. We gaan dus weer beginnen. Grappen, grollen, diepe inzichten…. je kent de columns wel. Vandaag lukt dat nog niet, ik moet even inkomen natuurlijk. Bovendien zit ik TE erg met het schokkende nieuws over Robin van Persie in mijn hoofd. De linksbuiten van Arsenal die vandaag te horen heeft gekregen dat ie minstens nog 14 dagen links-‘binnen’ zal zijn. Hij zou een striptease-danseres hebben verkracht, voor zover ik heb begrepen met twee vrienden. Die vrienden blijken echt goede vrienden want de verklaringen kwamen niet overeen. Dat is altijd lekker. En Robin schoot ze er net zo lekker in de laatste tijd, maar dat kan dus ook een probleem zijn. Ik heb toch zoiets als met Michael ‘not guilty’ Jackson: je wéét het gewoon niet. Ik ben geneigd partij te trekken voor de ster want er zijn nu eenmaal dames die wéten dat er iets te halen valt en de ene vrouw gebruikt haar doodzieke kind van negen, de andere vrouw gebruikt gewoon zichzelf. Niet alle dames zijn zo, dit even ter verduidelijking. Er zijn ook dames die nooit met een ster in aanraking komen natuurlijk. Ik geloof niet dat Robin wat verkeerd heeft gedaan. De dame in kwestie wilde natuurlijk méér en was teleurgesteld toen bleek dat Robin het bij dit rondootje wilde laten. Of ze was teleurgesteld dat de jongens wat lacherig hadden gedaan toen ze vroeg of ze mee kon verhuizen naar Londen. Zoiets. Maar misschien ook niet. Je weet het niet. Dat is het nadeel als je er niet bij bent geweest. Maar dan ook het enige nadeel.

Volgende keer dus een echte column, met een begin en een eind. Misschien wel over Dance

Valley, waarvoor de kaartverkoop nou niet echt bepaald storm loopt. Ik moet ook zeggen dat het mij niet echt kan boeien om op een grasveld in een tentje de nacht door te brengen met mensen die alles willen behalve slapen. Dance Valley is twee dagen maar ik vrees dat iedereen toch liever de zaterdag gaat. En trouwens: een paar jaar geleden kon je toch ook de nacht doorbrengen na Dance Valley? Ik ga alleen zaterdag, ik weet het zeker. Welke deejays er draaien heeft me nog nooit geboeid dus daar wilde ik dit jaar maar niet aan beginnen. Nou ja, volgende keer dus maar weer iets zinvols. Voor nu is het mooi geweest.