Mensenkinderen…wat een drukte, heisa, gedoe en onrust in de tent! Afgelopen maandag werd ik plotseling gebeld door Gerard v.d. IJssel van Stadsradio Den Haag. “Peet, ik hoor dat de Asta weer een discotheek wordt!” Ik probeerde een “Hoe kom je daar nu bij?”-reaktie te geven maar daar trapte Gerard niet in. Hij had het vernomen van de wethouder van Den Haag, de heer Bruins, dus hij liet zich niet met een kluitje in het riet sturen. Dat was erg jammer.Wat is er allemaal aan de hand? Ik ken de mensen die vroeger de Asta deden vrij goed. We zijn bijna één. In de afgelopen weken bleek opeens de mogelijkheid

te bestaan om het oude Asta-pand opnieuw aan te huren. Dáár hadden de jongens van Asta wel zin in, jongens en meisjes! Er is alleen één probleem: een woontoren met 300 woningen, a raison de enkele miljoenen per woning. De mensen aldaar hebben net hun schilderijen aan de muur gehangen en als de Asta weer open zou gaan in de huidige situatie trillen die schilderijen net zo hard weer van de muur. Het pand is dus niet bepaald geluidsdicht en dan zeg ik het voorzichtig.Wat doen die topgasten van Asta om dat probleem te voorkomen? Die kanjers, supermensen, die horeca-grootmeesters (ik zeg al: ik ken ze echt heel goed ;-)) laten dus in het geheim onderzoek doen naar de mogelijkheid om de boel zodanig aan te passen dat de schilderijen blijven hangen waar ze hangen en de dressoirs van de bewoners niet veranderen in bots-auto's. In het geheim dus, want het zou jammer zijn als onderzoek uitwijst dat het allemaal niet mogelijk is en het uitgaanspubliek wederom wordt blijgemaakt met een dode mus. Vandaar het uitdrukkelijke verzoek aan al onze medewerkers om het volledig stil te houden want aan onnodige onrust heeft niemand wat. Welnu, dat is dus nu allemaal voor niks geweest want dankzij Gerard v.d. IJssel stond de Haagsche Courant, de Posthoorn (een haags weekblad), de site van Dancelinx en de Stadsradio-teletekst vol met het nieuws: “Asta wordt weer discotheek!”Heerlijk, zo'n kop boven een artikel. “Asta wordt weer disctheek!” Dat er in het artikel keurig wordt gezegd dat de kans fifty-fifty is dat het allemaal doorgaat leest niemand, iedereen weet alleen die kop te herinneren. Het vervelende hiervan is dat er nu toch een soort druk komt van buitenaf. De jongens van de Asta worden al overstelpt met telefoontjes, “gefeliciteerd”-sms-jes en het zou me niks verbazen als het eerste bloemstuk al is afgeleverd. Vandaar dus even dit serieuze begin van deze column want de jongens van Asta hebben flink geld geboden om mij te bewegen om het bericht toch echt wat te ontkrachten. ALS het allemaal doorgaat is het voor een periode van 2 jaar en dan is een investering van tientallen miljoenen natuurlijk niet haalbaar. Zo, duidelijk genoeg zo? Ik heb wel beloofd dat ik als eerste het goede, danwel slechte nieuws naar buiten zal brengen zodra er meer duidelijk is. Dus blijf deze site checken!!Zo, dat is ook weer gebeurd. Was er nog meer leuks te melden? Nee. Dus daar kunnen we kort over zijn. Onverhoopt kan ik natuurlijk niet helpen dat ik af en toe even mijn fantasie laat gaan. Stel dat het wél doorgaat! Zou dat niet geweldig zijn? Ik weet niet of jullie weleens in de oude Asta geweest zijn maar ik heb daar toch wat leuke uurtjes mogen doormaken. Carl Cox en Paul van Dyk tijdens de afscheidsavond op 4 april 1998 bijvoorbeeld, Kim Holland's act tijdens een sex-party waarbij ze (lenig als ze is) één vuist in haar ene 'opening' stopte en haar andere vuist in de andere, zeg maar: de rectale opening. Probeer dit niet thuis! Zeker niet als je geen meisje bent. Ik heb sindsdien het “deze vuist op deze vuist”-liedje van Ome Wilem heel anders bekeken. Of nog andere hoogtepunten: het optreden van Kane in Zaal 3 waardoor ze een platencontract aangeboden kregen, de receptie van de begrafenis van Alfred Lagarde (al is dat zeker geen hoogtepunt, meer een memorabele avond), het huwelijksaanzoek van bedrijfsleider Nico aan zijn vrouw Liesbeth, de benefietavond voor het Aids Fonds, waar honderden extravagante gay-minded people lekker 'zichzelf konden uitleven'. Ik herinner me van die avond nog één jongeman die niet op meisjes viel die zeker 20 minuten masturberend op het podium moet hebben gestaan. Mijn (toen net nieuwe) vriendin zag de apotheose van deze masturbatie-act op zich af komen, ze kon nog net wegspringen om niet de volle laag te krijgen! Dit terwijl enkele andere omstanders probeerden nog net iets op te vangen van het eindschot. Ach, er gebeurden zoveel hoogtepunten.De legende Asta. Ik besef me heel goed dat er een hele nieuwe generatie stappers is die nog nooit van Asta heeft gehoord. Het is alweer 5 jaar geleden natuurlijk en in die 5 jaar is er veel gebeurd. De muziek is anders, de wensen van de mensen zijn anders, leuk is anders. Toch zou het geweldig zijn áls het door zou gaan. Had ik al gezegd dat de kans fifty-fifty is? Of misschien nog kleiner? Ach, dat onthoudt toch niemand na het lezen van deze column.