De naam ‘Combined Forces’ was eigenlijk te danken aan Raymond Bos, eigenaar van Rhythm Import Den Haag. In 1990 kwam hij bij Radio Stad Den Haag langs. Hij had vernomen van onze plannen om een platenzaak te beginnen. Dat zag hij -begrijpelijkerwijs- niet zitten en probeerde ons op andere gedachten te brengen. “Kijk,” zei hij, een cirkel tekenend “dit is de koek. Meer omzet dan dit zit er niet in deze stad. Dus als jullie ook een platenzaak beginnen hebben we allebei niks.” We knikten en begrepen het ook nog, maar we waren zelfverzekerd. Wij, als Radio Stad Den Haag, hadden natuurlijk zóveel power dat we ons niet lieten tegenhouden. Rhythm had in de afgelopen jaren al genoeg aan ons verdiend.

Raymond Bos bleek zeker een punt te hebben. Onze zaak op de Apeldoornselaan was heel leuk om te doen, maar zeker geen vetpot. Ik vergeet nooit de eerste meeting met onze toenmalige boekhouder. Hij zei: “Jongens, als ik eerlijk ben is dit een doodgeboren kindje.” Dat wil je niet horen. Nu betekende dat -in die tijd- dat we maar één oplossing zagen: een tweede zaak, in de Schoolstraat, vlakbij Rhythm Import. Hartje centrum, dáár werd het geld verdiend. De zaak kwam er in 1991. Dat is trouwens onze meest waanzinnige opening ooit geweest, we waren nog aan het schilderen terwijl de eerste mensen voor de openingsreceptie al klaarstonden met bloemstukken. Al het meubilair stond nog op straat en werd door de gasten mee naar binnen gedragen. “Pas op de verf met je mooie pak.”

Je begrijpt dat Raymond Bos nóg minder blij was met deze move. Stad Den Haag Records Schoolstraat lag op een betere (maar duurdere) locatie dan zijn zaak en verkoper Edwin Velders werd bijgestaan door helden Gizmo en Dark Raver, die overigens meer platen in hun eigen stapel zetten dan in het verkoopvak. We besloten tot een gesprek met Raymond en dat resulteerde in een heuse samenwerking; het idee was om de platenmaatschappijen en de platenzaken in één nieuw bedrijf te stoppen en Raymond mocht ook meedoen aan Rave the City IV in de Statenhal. De naam was duidelijk: Combined Forces. Hoe kom je erop.

Eigenlijk was er al een eerdere samenwerking geweest met Bos voor het officieel werd. De eerste release die we (met Raymond) uitbrachten was gek genoeg geen houseplaat, maar swingbeat. Ja, veelzijdig hè? Het was mei 1991 toen New Jack Style met ‘Special Girl’ de Top 40 haalde. Het was een opzwepende swingbeat-track met Dillon en zijn zus Berget Lewis. Dat was wat hoor. Je eerste release een top 40 hit. We zagen de toekomst zonnig in. Het was het begin van een, naar later bleek, zeer korte samenwerking.

We bleken toch té verschillend te denken over zakendoen. Raymond stond bekend als zuinig (en dan zeg ik het netjes) en als wij IETS niet waren was dat het wel. Eigenlijk voordat het hele bedrijf goed en wel van de grond was gekomen, scheidden onze wegen. In goede harmonie. Ieder zijns weegs en dat bleek achteraf prima te werken. De ‘koek’, zoals Raymond het zo mooi omschreven had, was door de enorme house hausse een stuk groter dan in 1990 en er bleek genoeg voor iedereen. Later kwamen er zelfs nog meer platenzaken bij, zoals die van Maurits Paardekooper in de Prinsestraat. Ging allemaal prima.

Combined Forces ging -ook zonder Raymond- onder die naam verder. We waren met de platenmaatschappij verhuisd naar de bovenetage van de door ons net aangeschafte Dansgelegenheid De Tempel. Die bovenetage werd een bolwerk van talent, toen (in een latere fase) dj Gizmo er ging wonen en er studio’s kwamen van (eerst) Radio NRG en (later) Sander Kleinenberg, Roel Schutrups (dj Isaac), Melvin a.k.a. The Viper en Eelke Kalberg en Sebas Molijn (Alice Deejay en nu Dash Berlin). Je beseft het niet als er middenin zit, maar wat wás het een bundeling van energie en talent. Fantastisch eigenlijk. Dat ervaar je op dat moment niet dagelijks, maar ik kan me ook uit die tijd herinneren dat ik wel eens daadwerkelijk besefte hoe gelukkig ik was. En dat was niet alleen op zondagmorgen 😉

In die tijd werkten we met een kleine groep, eerst met alleen Stephan Koot, die zijn goede baan bij Nationale Nederlanden had opgegeven voor een onzeker bestaan bij onze platenmaatschappij, later kwamen Dim Paulson en Rodger Kipp erbij. Achteraf denk je wel eens: hoe hielden we het vol? Voorbeeld: Stephan en ik deden op donderdag een volle werkdag bij Combined Forces, vertrokken daarna naar de Schoolstraat om de Koopavond ‘te draaien’ in Stad Den Haag Records van 18 tot 21 uur, aten snel wat McDonalds en waren om 22 uur in de Tempel voor een nieuwe propvolle StudentNight. De Tempel sloot om 02.30, maar de niet te missen nazit zorgde voor een thuiskomtijd van 05.00 uur en dan werden we de volgende morgen weer bij Combined Forces verwacht. Stephan altijd wat eerder dan ik ;-).

Ik ga deze zin vast vaker zeggen tijdens de Knipselkrant items, maar ‘het was een mooie tijd’ gold ook hier. We stampten het ene na het andere label uit de grond, waarvan Dwarf en Babyboom (de opvolgers van Rave Records) de eerste succesvolle hardcorelabels waren. In die tijd hadden we ook het geluk dat we werden ontdekt door Maarten Steinkamp van EVA, dat was een samenwerkingsverband tussen BMG Ariola, Virgin en EMI, dat zich bezighield met het uitbrengen van verzamelcd’s. Het was bedoeld als de tegenhanger van het supersuccesvolle Arcade, dat net de eerste Thunderdome cd had uitgebracht. Met ons Rave the City concept hoopte EVA een goede tegenhanger te hebben. Dat was in een tijd dat een verzamelcd zo’n 40.000 exemplaren verkocht en voor ons was het mooie: we mochten de cd volledig naar eigen inzicht vullen. Dat was niet tegen dovemansoren gezegd natuurlijk. En zo stond 80% van de Rave the City cd gevuld met eigen Combined Forces tracks of met tracks van bevriende collega’s, zoals die van Midtown.

Vanaf dat moment ging het hard. We stortten ons ook op de ‘mellow-markt’ met labels als Colors, Funny Vinyl en later het zeer succesvolle Deal Records en Remy’s labels ‘Taste’ en ‘070’. Combined Forces was een echt bedrijf geworden, waar we in de hoogtijdagen met 6 of 7 man fulltime werkten. Het bedrijf werd steeds professioneler en dat zag je terug in de resultaten; we begonnen een speler te worden van internationaal formaat en dus wisten de artiesten ons te vinden. Sander Kleinenberg, Remy, Vincent de Moor, Don Diablo, Flamman & Abraxas, noem ze maar op.

Zo kwamen we ook weer vaak in de Top 40. De grootste hits van Combined Forces? Dat is lastig kiezen. Flamman & Abraxas met “Good to Go’ en “I’ll be your only friend’ scoorden beiden een nummer 4 notering in de Top 40, Gala met Freed from Desire haalde nummer 5 (moest ik ook opzoeken, ik dacht hoger ;-)), maar de hoogste notering (niet altijd per definitie de grootste hit) was voor Wamdue Project – King of my Castle, die nummer 2 haalde in 1999. In totaal scoorden we -soms in co-productie, zoals bij Veracocha’s Carte Blanche- 16 top 40 hits in die jaren.

Waarom zijn jullie gestopt en zijn jullie inmiddels niet minstens zo groot als Armada en Spinnin’? Goede vraag, het antwoord is niet zo simpel. Tweeledig eigenlijk. In de laatste jaren, zeg vanaf 2003, gingen we steeds meer samenwerken met de grotere maatschappijen (majors), die de touch met de dancemarkt volledig kwijt waren. EMI wilde graag van Combined Forces hun dance divisie maken. De plannen gingen heel ver. Wij deden promotie en marketing (o.a. voor Kate Ryan) en de bedoeling was dat Dim Paulson zou verhuizen naar het EMI pand in Hilversum. Onze volledige huishouding werd daarop ingericht. Om een heel lang verhaal heel kort te maken: puntje bij paaltje ging de hele deal niet door. We waren enorm onthand en bijna onthoofd, omdat we geen nieuwe producten hadden aangenomen. We gingen immers met EMI materiaal aan de slag…

Ten tweede, en zeker niet in de laatste plaats, was het een kwestie van focus. Rob en ik waren volop bezig met horecazaken. In 2003 waren we -na het succes van de O in Den Haag- een beetje doorgeslagen en openden we binnen drie dagen TWEE nachtzaken; de Asta (periode 2) en de Cocoon (precies aan de overkant van de Asta). De focus was dus wat verlegd, maar de allerbelangrijkste reden was: we zagen de toekomst van de platenmaatschappij somber in; iedereen was massaal aan het downloaden, iTunes was nog kinderspel, kortom: er was geen gulden (later Euro) meer in te verdienen. Dat hebben we achteraf natuurlijk verkeerd ingeschat, eerlijk is eerlijk. Ik weet nog dat Tony Berk van Dino ons probeerde te overtuigen (ik imiteer): “Nee mannen! Luister nou -hè?-: je hebt straks geen perskosten meer, geen ontwerpkosten -ja?-, geen magazijn vol met stock -hè?-, je zorgt dat jouw product overal te beluisteren en is en te downloaden, het worden juist gouden tijden! Ja?” Tony heeft gelijk gehad.

De positie van de platenmaatschappij is totaal veranderd, het zijn meer management- en publishingbureaus geworden zo langzamerhand en iedere jonge gozer denkt dat ie de nieuwe Martin Garrix is. Wat ie soms ook bijna IS na één goede track. Het is totaal veranderd, maar ik moet zeggen dat het de laatste tijd wel weer erg kriebelt. Tijdens de ontknoping van de House top 1000 zag ik het enthousiasme en de energie van de mensen in het pand van Armada en daar kreeg ik weer zin van. Misschien maar weer eens overwegen om wat te gaan doen. Geen Combined Forces -part 2 hoor. Van Combined Forces was er maar 1.

Voor de liefhebbers even enkele Combined Tracks die me zijn bijgebleven. Dat is vragen om moeilijkheden, want ik ga juweeltjes vergeten. Remind me gerust 😉 Er zijn er dus nog honderden meer, maar een selectie:

LABELS:
Colors
Deal Recordings
Funny Vinyl
Babyboom
Dwarf
Hard Stuff
070
Taste
Fact
Module Recordings
Part of the Deal
Rotate Records
Rewind
His Masters Noise
Gizmania X Records
Blaze Records
Radar

NRG (Compilation albums with Dino Music)

TRACKS:

New Jack Style –Special Girl (4U Records) with Dillon & Berget Lewis (1991)
New Jack Style – Egoist (4U Records)
The Curse – All Systems Are Go (Violent City 001) (1991)
Ech Heftag! – De Haag Hakkuh!
T.O.P.D.R.O.P – Achtung!
Various – the Dinosaur Park (Rave VI) EP
Rave A Graphixx (DJ Gizmo) – Ease Your Mind EP/ Stormm
XTRO – Dikke Vette Pannekoeke (Ferry en Garnefski – later Doop)
Ferry & Eric Nouhan – Summer Breeze
Brothers in Crime – How Deep is Your Love
Stingray & Sonicdriver – Cold As Ice (vocals: Peter van Leeuwen!)
The Scotchman / Scott Brown – various eps
Sidewalk – various ep’s (Vincent de Moor)
Fix to Fax (VIncent de Moor)
Houseviking – 4-2-You (dj Norman tegenwoordig)
Dark Raver – Direction of Fear EP a.o.
DJ Buzz Fuzz – Happy Hardcore EP
DJ Isaac – various eps
DJ Norman – Fuck you Up
El Bruto (Lars Op t Hof)
Gala – Freed from Desire
Disco Sluts – Full Flyte / Kill All Hippies
The Viper / Black Knight
Flamman & Abraxas – Good to Go / I’ll be your only friend and others
B.S.E (Guido Pernet)
Mister DJ (Aldwin Oomen)
Sander Kleinenberg – My Lexicon (& other eps)
Solid Session – Janeiro
Veracocha – Carte Blanche
Vincent de Moor – Flowtation
Angel City – Love me Right
Hani – Babi wants to ride
DJ Remy – Oxagene en vele anderen
Wavecatcher – Flight DH2126
Wavecatcher – Motivation
DJ Maurice – Hands Up
Alphabreed (Ralphie B) – div eps
Don Diablo – Return of the Psycho / Elysium
Wamdue Project – King of my Castle & You’re the reason (fenomenale opvolger)
Yahel – Devotion
Michel de Hey vs Literon – Hirogen & others
Raven Maize – the Real Life
Moony – Dove
Bom Squad – Pickin’ the Cut
Paul T – Can I get Some
Noisefloor – Club System
Tenth Planet – Ghosts
Mike Heart – Sexmachine
Bobellow / Bo-Disco – div eps
Golden Girls – Kinetic ‘99
Groovy 69 – Stardust
King Bee – Trip to India
Object One – Typewriter
Orson W. _ The Love I Lost
Vincent de Moor – Moor (album)
De Bos – Keylock
Cosmic Gate – Exploration Of Space
Davie Forbes – various eps
S.N.S. – Y.D.W (Sander Kleinenberg & Stef Vrolijk)
S.N.S. – Conflicts
Freak Force – Transaton & others
Cisko Brothers – Guaglione
Brothers in Crime – Forever
V.d. Beuken – Troy
Marc Et Claude – Loving You 2002
The Source ft Candi Staton – You Got the Love
Slime – Babe we’re gonna love
Housenegro / Jew N Gum – div eps
Miranda – Vamos a la Playa / A La Fiesta
Roland Klinkenberg – Funkateer
Remy – Bang! Cd
Swungbeats – Energy
Luv Factory – Baby I Got It
Full Swing – Choices
Miss Jones – Passion
S.Factor – Soundbytes
Glam – Hell’s Party
Soul Food – Discognosis
King of the South – Winkki Wax Project II
The Fog – Been a Long Time
Cache – Don’t Hurt Me
His Royal Freshness – They Don’t Understand
Aqua Re – Holy Dance
Wicked – Disco Damnation
Descent – The Moonblower
Pako & Frederik – various
Remy & Gregor – various
N.Y. Alliance – Ronald Ray-Gun
Solace – Bright Side
New Atlantic – Drop the Merchandise
Charly Lownoise – Speed City
Blue Lagoon – Sweetest Dream
White City – Wanna Be

Mellow Moods – knowledge of nature CD

Mellow Moods 2

Primal Cuts

Astatic! Volume 1.

O Dance Theatre Compilation