Soms wil je niet eens weten hoé je er terecht komt maar maandagavond kwam ik terecht in “De Veiling”, een nieuwe ‘hotspot’ in Scheveningen. De Veiling is een groot succes. Nederlandstalige muziek in de categorie “Heb je even voor mij”, “Jij bent de zon” en “Vrienden voor het leven”, al deze tracks zijn gezongen door Nederlandse artiesten, dat weet ik zeker, maar dat is dan ook alles wat ik er van weet (dit zeg ik alleen voor de dance-liefhebbers hoor, ik weet het dondersgoed; achtereenvolgend: Fransie Bauer, Job (toen hij nog een baan had) en Jan Smit (volgens mij de enige uit de Volendamse jeugd die gespaard is gebleven bij die vreselijke brand in 2001, hoe oneerlijk… sommigen zijn levend verbrand en Jan staat gewoon op het podium) dus ik weet DONDERSGOED waar ik over praat). Nu weet ik dat er over Haagse mensen nogal wat vooroordelen bestaan; asociaal, snel agressief en luidruchtig. Nou, kom naar de Veiling en je ziet alle vooroordelen bevestigd. Heerlijk. Het ergste is nog: ik voel me er thuis. Ik kwam al binnen en ik hoorde gelijk een perfecte, Haagse, opmerking: “Nou, dat moet zo’n gozer dus écht niet tegen me zeggen, dan hebtie gelijk een correcte bingo!”, een opmerking die zijn weerga niet kent. Dit soort humor is Haags en dus onovertroffen.In “De Veiling” stond Wolter Kroes geprogrammeerd en dat wisten wij dus niet. We kwamen er pas achter bij de –normaal nooit aanwezige- kassa. “Drie maal? 30 Euro

alsjeblieft.”, zei een jongen die volgens mij normaal hooguit glazen haalt maar voor deze gelegenheid was gepromoveerd tot kassameisje. “DERTIG F###CKING EURO!!!#@$@#%!???”, dacht ik bijna hardop. Ik zei echter: “Kijk eens, ik betaal gelijk voor drie man.”, want ik laat me niet kennen. De Veiling was bóm. Qua vol. Sterrevus. Qua druk. Af. Qua geladen. Niet normaal. Op maandag! Als je dat zo ziet ga je nadenken. Is dit het dan? Terug naar het café-gevoel met meezingers? Het deed mij gelijk verzanden in de inmiddels overal gevoerde discussie: “wat moet er gebeuren met het uitgaansleven?”. Ik trof (uiteraard) allerlei bekenden aan. Iedereen had een mening. House is uit, hardcore daargelaten, of: hardhouse, jump en hardstyle, want dat ligt heel gevoelig bij de liefhebbers. Urban kent ook wisselend succes. Volgens mensen die ik hoog heb zitten gaan we weer terug naar de “van alles wat variant”, kortom: alles door elkaar. Top 40, house, r&b, dance classics en dus klaarblijkelijk Nederlandstalig… het moet allemaal kunnen, zoals het vroeger was. De realiteit bewijst het gelijk van deze stelling: in Den Haag is veruit de populairste tent: Danzig. Men draait daar van alles, je kunt er op vrijdag en zaterdag niet meer naar binnen als je na 01.00 uur komt en stel DAT je binnen bent kun je niet meer dan 10 cm bewegen zonder iemand aan te stoten. Dat zie je op housefeesten niet veel meer. Wat mij betreft helaas.Ik werd hierin weer eens gesterkt door de nieuwe zaak in Rotterdam: “Outland”. Met veel heisa en tamtam gelanceerd door grote organisaties als Qdance, Back2School en iemand van de Now&Wow/Maastheater. Heel hardc(of h)orend Nederland had het erover. Dit ging het worden. Hier zat iedereen op te wachten. Ik moet zeggen: ik vond het een dapper avontuur. De gemeente had een miljoentje of wat uitgegeven om het pand horeca-klaar te maken en de ondernemers hebben er echt alles aan gedaan om de zaak tiptop te maken, hetgeen vrij goed gelukt is voor zover ik hoorde. De zaak is pas vier weken open dus over succes of geen succes kunnen we nog niet echt spreken maar feit is wel dat ook deze nieuwe zaak nu al problemen heeft om de aantallen te halen, misschien mede omdat één van de organisatoren op zaterdagen ook grote feesten geeft (o.a. Hardbass) en het publiek is nu eenmaal eenkennig. We gaan OF met zijn allen naar een party OF naar een club. En aangezien er constant parties zijn komt een club vaak op het tweede plan.Of neem Amsterdam. Nog niet eens zo heel erg lang geleden liep ik watertandend door die stad, balend dat ik niet in Amsterdam was geboren als ondernemer (ik had dan meestal wat gedronken, anders denk je zoiets niet zo gauw). Op weg naar de iT kwam je (zelfs) op zondagavond langs duizenden goedgemutste toeristen danwel Amsterdammers, allen op weg naar een plaats om zichzelf te vermaken; dat kon de Escape zijn of Cool Down Café, de Gay-club of de Rigter, het maakte niet uit; men had zin in een feestje. Dat was uniek. Toen. Rotterdam telde nog niet echt mee in die tijd en Den Haag…ach God…. ja, Den Haag…. We praten begin/halverwege Jaren 90. Tegenwoordig kom ik op zondag in Amsterdam en zie ik vrijwel niemand. De Escape trekt dan nog een volle zaal maar zelfs in de zomer was de rest van het Rembrandplein uit. Qua gestorven. Dat geeft te denken.Iedereen in deze business is richting ten einde raad. Wat nog te doen om volle zalen te trekken? Het voorgestelde “alles door elkaar draaien” is lastig te promoten: AANSTAANDE ZATERDAG IN CLUB HUPPELDE PUB: WE DRAAIEN VAN ALLES WAT!!!!! Joehoe!! Komt allen!!!” Entree VIJF Eurootjes!!!! Je hoort het al…het nodigt niet uit. Aangezien er ook veel lezers van deze column van buiten de Randstad komen: dit is voornamelijk een Randstedelijk probleem. Op het platteland heeft niemand er last van. De meters bier blijven lopen en daar draaien de meeste discotheken sowieso altijd “ van alles wat”. Eigenlijk hebben die mensen altijd mazzel. In een weiland gooi je een discotheek neer en het bordje “ OPEN” is al voldoende promotie. Na een week tomaten wil je in het weekend ook weleens de vruchten plukken, tuurlijk. Begrijp ik. Maar in de Randstad (misschien wel leuk om even te weten) zijn alle collega-ondernemers in verwarring: wat nog te bieden? Om maar op safe te spelen programmeren velen hardstyle/core/jump hetgeen betekent dat de hardstyle/core/jump-dj’s nog moeilijker te boeken zijn dan Tiësto zo langzamerhand. O ja, spieking of: nog even over Tiësto: hij is dus tweede geworden in de DJ Mag Top 100 en ik heb me kapot gelachen om de reacties: als ik de fori (meervoud van forum) moet geloven kan Tijs beter gelijk stoppen. Een residentie in Lexion werd hem al aangeboden en iedereen gunde het Paul van Dyk zò erg dat het bijna grappig werd. Ik blijf het moeilijk vinden… verliezen van een Duitser, maar ik ben ook wat ouder natuurlijk. En heus niet alle Duitsers zijn door-en-door slecht, dat zeg ik niet, bij de Nazi’s zal er ook best wel één tussen hebben gezeten die bij het transport van de Joden heeft geroepen: “ Jongens, pas op de vingers!” .Maar goed, we dwalen af. Een antwoord op de vraag is ook niet te vinden. De meeste jongeren gaan lekker met een fles Bacardi, een paar blowtjes, misschien een DVD-tje en favoriete muziek op de i-Pod thuis zitten chillen. Probeer die maar eens de deur uit te krijgen! En het probleem is groot, vorig jaar gingen 25.000 horeca-zaken failliet! Dat is veel. De festivals zijn dit jaar (vrijwel) allemaal tegengevallen, de meeste clubs doen allerlei noodsprongen om te overleven (gratis entree, dames gratis, dumpen van vrijkaarten) en de magie van het uitgaan lijkt vervlogen. “Eigen schuld, het is allemaal veel te duur geworden!” is een veel gehoorde kreet en buiten dat die kreet voor het hele leven opgaat is het ook niet helemaal waar. 35 gulden was een gebruikelijke entreeprijs voor de betere feesten, het is nu 15 Euro gemiddeld. Iets goedkoper dus. Een drankje was 3,50 tot 4 gulden, nu gemiddeld 2 Euro, geen enorme verhoging (zeker niet als je weet dat de brouwerijen de prijzen hebben verdubbeld) dus ik vind die redenatie te makkelijk. Feit is wel dat iedereen alles al gezien heeft, men is verwend en wil terug naar de gezelligheid en terecht! Als nou nog iedereen hetzelfde “gezellig” gaat vinden zijn we op de goede weg. Wie heeft het passende antwoord? Eén van jullie? Ik daag jullie uit…..Heerlijk, dat vràgen om problemen…. En voor de mensen die wel weer eens een leuke column willen en niet dat serieuze gezeur heb ik nog één laatste gedachte: waarom testen ze al die cosmetica altijd op konijntjes? Die zijn al zo schattig van zichzelf….