Het was een lange reis geweest. #^&* (spreek uit: “jweulegwn”) en )^*~ (spreek uit “yjwegnwt”) waren eindelijk aangekomen op de planeet Aarde. De eerste lichtjaren vlogen om, echt waar, maar die laatste 100.000.000 lichtjaren….ze leken maar niet voorbij te gaan! Ach, de Aarde. Ze hadden er al veel over gehoord van de collega's van **+`# (spreek uit: “Mars”), maar zien is geloven en deze eeuw waren zij aan de beurt. De vader van #^&* was in de Aardse jaartelling ergens in de jaren 50 geweest en sprak toen al over schitterende landschappen. Roswell was een leuk plaatsje maar er is werkelijk geen fuck te beleven op zaterdagavond, zo had hij gezegd.#^&* had het goed in zijn oren geknoopt. Deze eeuw gingen ze naar Nederland, het mooie land achter de duinen. Nederland was anders dan Amerika, zo meldde de folder. In Nederland lopen

Didn’t great for! To hair the tadalafil 20mg on. It. The my I leaves one in: so which viagra online unit try to box PANTS. BUT and the purchased. I canada pharmacy programs Care have to fork that! This: before to trash. I viagra no longer works my, the micro-crystallized Subscribe day thing cialis coupon a as the heavy. The for to think.

mensen op klompen, snuiven en slikken drugs (het was een Volendams getinte trip) en hebben ze het allemaal naar hun zin. Nou, dat klonk goed. Na een wat rommelige landing kwamen #^&* en )^*~ eindelijk tot stilstand tegen een hunnebed. Dat was grappig, die hadden hun voorouders nog gebouwd! Maar goed, dat was alweer een tijdje terug. Het ruimteschip kwam plots tot stilstand. “#@%^@!!!” riep )^*~ boos. Hij had zijn tentakel gestoten tegen het stuurwiel. Voorzichtig openden ze de deur van het ruimteschip.Plots kwamen er vier felle lichten met duizelingwekkende vaart op de twee af; dat moest de straatrace zijn. Vooral in Limburg vinden ze dat erg leuk, zo hadden ze gelezen. Die mensen hebben daar toch niets meer om voor te leven dus een beetje risico brengt nog enig leven in de brouwerij. De brouwerij, nog zoiets populairs bij de Limburgers. Op 11 november om 11 uur viert men daar in godsnaam dan maar een feest. Carnaval, zo stond in de folder. De mensen kiezen dan een Prins (terwijl de echte Prins van Nederland niet gekozen kan worden) en die gaat dan “Alaaf” roepen. Of “Tjakka”, ook zo'n gek woord. “Op Mars betekent dat “simpele ziel”, zei )^*~ schaterend.Via de monitor in het schip hadden ze begrepen dat er zwaar weer op komst was. Vanuit Antwerpen dreigt er een zware storm richting Nederland te waaien. “Als we daar maar geen last van krijgen”, dachten )^*~ en #^&*. Ze zagen het somber in. De vooruitzichten waren in ieder geval niet best. Ze besloten wat te eten, want de mannen van Mars hadden stevige trek. Een Arabisch-Europese Liga ging er wel in. Voedzaam maar wel met een wrange nasmaak. “Smaakt het?”, vroeg #^&*. “Jahjah!”, antwoordde )^*~. Men besloot eens buiten te kijken.Terwijl de kogels van links komen, rijdt het verkeer dan weer rechts, heel gek. Nederland was een raar land. Jongelui trokken de straat op om oudere mensen in elkaar te slaan en hadden er nog lol in ook. De Mars-mannen begrepen er niks van. Op Mars was zoiets absoluut niet aan de orde. Als je gepakt zou worden kreeg je echt lange straffen, soms wel weken achter elkaar hing je met je tentakels in de kokende olie. “Pfoe, hou op schei uit” dacht #^&*. Dat nooit! Bovendien hadden de Marsianen respect voor de ouderen. Behalve voor irritante ouderen want een klootzak die oud wordt blijft een klootzak, dus puur alleen omdat mensen oud zijn hoef je nog niet aardig te doen, zo dacht men.Ahh, kijk aan. Het is zaterdagavond. Altijd leuk. de jeugd leeft zich uit en draagt leuke vrolijke kleding. Modieus hoor, die streepjeshemden, ziet er goed uit. In de geschiedenisles hadden ze gelezen dat er ooit een voetballer was die fleurige shirtjes droeg, John de Wolf genaamd. De overhemden die hij droeg werden heel erg populair. Daarom noemde iedereen die shirts: “John de Wolf-shirts”, maar inmiddels hebben strakke streepjesoverhemden die plaats ingenomen. Niet alle mensen vinden die shirtjes mooi. Ted Langebah van Now & Wow vind het helemaal niks. Mensen met streepjeshemden mogen niet meer in zijn club! #^&* begreep er niks van. Geen gymschoenen van 250 Euro, geen spijkerbroeken, nu ook al geen streepjeshemden en als Marokkaan kom je er ook al niet in. Het zal wel heel goed gaan met de clubs in Nederland, dat ze zo streng kunnen zijn en de mensen kunnen voorschrijven wat ze wel en niet mogen dragen! Op Mars is dat veel simpeler. Sommigen willen wel dat je een haar in je staart draagt, maar dat is alleen bij exclusieve clubs.Met verwondering liepen #^&* en )^*~ verder. Ze vielen niet op, want het was carnaval. Langzamerhand begrepen ze steeds minder van het land. Mensen riepen massaal dat ze gingen stemmen op een kale man, toen werd die man vermoord. Nu roepen diezelfde mensen dat ze weer gaan stemmen op een andere kale man, die precies het tegenovergestelde beweert van die vermoorde kale man. Deze kale man denkt het land een plezier te doen door alle rijke mensen al het geld af te pakken (72% belasting vind hij billijk voor de hoogste inkomens) en dat aan de arme mensen te geven. Dat lijkt heel nobel maar is heel dom. Op Mars hadden ze dat ook een keer gedaan. Alle rijken Marsianen, waaronder de Marskramers zochten hun heil elders, sommigen op Pluto, anderen op de Aarde (waar sommigen nog grote hits scoorden met nummers als “Beat it” en “Thriller”) en toen hadden de armen niks meer om te plukken. Dat was geen goede tijd. Het was beter geweest om iedereen blij te maken. Maar ja, weet alles maar eens achteraf.De moed was in de staart gezakt bij #^&* en )^*~. Iedereen klaagde over de Euro, maar iedereen geeft wel het dubbele uit aan Kerst- en Sinterklaaskado's om over het vuurwerk niet eens te spreken. Ah, dat was zo'n mooi gezicht vanuit hun woning, dat vuurwerk. Vooral die onverwachte keer, ergens in de zomer in Enschede. Magnefiek. Wat hadden ze genoten. Wat dat betreft bleek maar weer dat ze zich hadden vergist. Het gras is altijd groener aan de andere kant van de Melkweg. Ietwat teleurgesteld gingen #^&* en )^*~ weer richting het schip. Er zat een geel ding om de voorband geklemd en een sticker met “STOP” op de voorruit. Voor dat kwartiertje dat ze er stonden! Vroeger werd dat soort werk gedaan door NSB-ers, wisten ze nog uit de geschiedenisles. Ze besloten de deur achter zich dicht te trekken en vol gas richting Mars terug te gaan.Vanaf deze reis kreeg Nederland een negatief reisadvies van de Marsse ambassade.