Willen jullie even op het horloge of op de kalender kijken? Het is nog geen half november!! En wat zie ik zojuist? Oliebollenkramen en kerstversiering in de winkelstraten! 14 november!!! Wat is dit voor complete waanzin? Nog 7 weken zitten we tegen die Kersttroep aan te kijken! Ik heb me al eerder verbaasd over die vervroeging van het Kerstgevoel maar het lijkt elk jaar erger te worden! S T O P !!!Sorry, het moest er even uit. Ik had vanmiddag echt zoiets van: “Nah ja zeg!! Tssss!” Ik ben er nog van onder de indruk.Maar goed. Vorige week had ik jullie beloofd een verhaaltje te schrijven over mijn bevindingen tijdens Capital, het feest dat afgelopen zaterdag werd gehouden in de Statenhal in Den Haag. Je kent dat wel, ik geef dan even een paar grappige gebeurtenissen door die op zo'n avond gebeuren en dan vinden jullie dat wel of niet leuk. Voor mij een kleine moeite, voor jullie een groot plezier. Gaat al jaren goed. Ik ga dat dit keer toch niet doen.Waarom niet? Vond je het niet leuk dan? Zeker wel, ik vond het zelfs heel erg leuk! Feit is echter dat de organisatie (waar ik een klein deeltje van uitmaak) met een aantal dingen werd geconfronteerd waar we weliswaar niets aan konden doen maar die wel erg ingrijpend waren voor de avond en om dan een grappig “wat hebben we gelachen”-stukje te schrijven lijkt me niet gepast.Wat is er gebeurd? Het organiseren van een feest in de Statenhal was jarenlang onbegonnen werk in verband met de stugge struktuur. Je mocht als organisatie bijvoorbeeld geen eigen beveiligingsbedrijf aanwijzen (maar je was wel verantwoordelijk als er iets misging), je mocht tot 4 uur doorgaan met een feest (vooroorlogs) en bovendien kreeg je geen cent van de drankomzet (en gezien de kosten van moderne evenementen is dat een must geworden). Onmogelijk dus. Gelukkig bleek dat al snel, want de Statenhal ging failliet. Er is een nieuwe eigenaar, een commercieel bedrijf dus er kwamen nieuwe kansen. Helaas bleek afgelopen zaterdag dat een aantal dingen nog steeds onder de oude struktuur vallen.Zo is het nog steeds niet mogelijk om zelf (als organisatie) de toiletten, de parkeergelegenheid en de garderobe te exploiteren. De Statenhal regelt dat zelf en vraagt er goed geld voor. “So be it” zou je zeggen. Het is dan wel pijnlijk als precies dié elementen een smet wierpen op het feest. De garderobe bleek niet afdoende (hoewel de medewerkers hard werkten) waardoor er enorme wachtrijen ontstonden voor de entree en de toiletten…ach, laten we daar maar over zwijgen. Volgens de Statenhal was er voldoende toiletcapaciteit want “met 'Concept' was het ook goed gegaan”. 'Concept' is een technofeest dat in maart of april werd georganiseerd in diezelfde Statenhal. Enige verschil was dat op Capital bijna 9000 mensen kwamen en op Concept nog geen 4500. En dat scheelt, plastechnisch gezien.Je begrijpt dus waarom ik niet over Capital wil praten, het wordt zo gauw een goedpraat-stukje en dat is niet de bedoeling. Ik heb me al met al zeer vermaakt en ondanks de toiletten konden we spreken van een succesvol evenement met slechts een vijftal incidenten, hetgeen tegenwoordig als “er is niks gebeurd” wordt afgedaan door de politie. Tijden veranderen.O ja, er was nog iets. Paul van Dyk was ziek en kon niet optreden. Dat was voor aanvang mijn enige angst: als de deejays maar allemaal komen! Ik was dan ook opgelucht toen Stef mij meldde dat Paul van Dyk was geland op Schiphol. “Godzijdank”, wilde ik net denken toen hij eraan toevoegde: “maar hij voelt zich helemaal niet goed! Koorts, hoofdpijn…noem maar op!” Stef had de oplossing. Hij stopte Paul gelijk in het Radison Hotel op Schiphol om hem zo snel mogelijk te laten slapen in de hoop dat hij enkele uren later zou kunnen draaien. Ik vond het een goed idee. Paul ook. Hij kreeg enkele Nurofens om het proces wat te versnellen en hup, onder de wol. En dat gaat streng bij Stef hoor! Paul probeerde nog: “Ja, aber, aber..” maar Stef was onverbiddelijk “Nein, doe geheurtst im Bed!” en voor Paul het wist had hij de kruik in zijn bed en de thermometer in zijn….mond. (Zijn mond ja, niet op die andere plaats, dat zijn alleen geruchten). Het heeft niet mogen baten. Paul belde om kwart voor 12 dat het écht niet ging lukken. “Schade, schade, schade!”, dachten wij in het Duits. Gelukkig bracht Tiësto uitkomst en draaide hij een uurtje eerder EN langer om de ergste pijn te verzachten.Als een deejay niet komt opdagen heb je het als organisatie ALTIJD gedaan. Dat is gewoon zo. Ook al kun je er niks aan doen, je bent hoe dan ook de lul. En dat is begrijpelijk. Wel grappig is om al die verhalen over Paul's afwezigheid terug te lezen of te horen. De meest gehoorden:- “Ze hadden Paul van Dyk helemaal niet geboekt, ze hadden hem alleen maar op de line-up gezet om meer mensen te trekken!”- “Paul van Dyk ligt helemaal doorgesnoven op zijn hotelkamer!”- “Het was vorige week al bekend dat ie niet zou komen maar ze hebben het niet gezegd omdat er anders mensen hun geld terug zouden willen!”- “Paul van Dyk was boos omdat Tiësto Nummer 1 van de wereld was gekozen en wilde niet samen met Tiësto draaien!”Ach, lees de fora en je leest er nog wel meer. Goed, geen Capital column dus deze keer, want voorop gesteld: al die excuses van een organisatie zijn totaal irrelevant voor de bezoeker. Toiletten moeten gewoon goed geregeld zijn, klaar. Wachttijden voor de deur mogen niet te lang zijn, klaar. Een zieke deejay is misschien wat anders maar ik wil alleen maar zeggen: oorzaken en verantwoordelijken horen je als bezoeker niks uit te maken. Daarom dus geen grappig verslag van de avond (wat ik best had kunnen maken want er is gelachen!), begrijpen jullie?En nu heb ik ook geen tijd meer om over andere dingen te praten. En er waren zoveel onderwerpen want het gaat natuurlijk niet lekker in party-land. De situatie rondom de Matrixx heb ik zelfs nog niet besproken in deze columns (al schieten woorden natuurlijk tekort), de sluiting van de Dino's (dichtgespijkerd zelfs! In mijn tijd hadden ze hem kunnen dichtspijkeren tijdens openingsuren en had iedereen het pas dagen later gemerkt, maar goed), het onverwachte einde van Bassie en Adriaan (zie je voortaan Bassie gaan is het maar de vraag: komt Adriaan eraan?), kortom: er was nogal wat te bespreken. Ander keertje misschien. Ik ga eerst die ballen uit de boom schoppen in de winkelstraten. First things first.