Peter van Leeuwen

  • Facebook
  • Instagram
  • STAY CONNECTED

  • Home
  • Biografie
  • Blog
  • Podcasts
  • Evenementen
  • Fotogalerij

OUR BLOG

  • Haagse Tycoon Elwin

    Peter
    sep 11, 2009
    Reacties uitgeschakeld voor Haagse Tycoon Elwin

    Aanstaande zondag, 13 september, zendt TV West een aflevering uit van het programma “Haagse Tyconen”. Misschien ken je het programma “Haagse Iconen”, waarin presentator Fred Zuiderwijk op stap gaat met beroemde Hagenezen of Hagenaars (er is een verschil). Kees van Kooten, Wim Deetman, Barry Hay, Sugar Lee Hooper, dat niveau. Een erg leuk programma, maar aan superbekende Hagenaars of Hagenezen komt een eind natuurlijk. Vandaar een variant op het thema, Haagse Tyconen. Geslaagde businessmensen worden gevolgd door de stad. Vorige week was de oprichter van het grote installatiebureau Van Ginderen aan de beurt, aanstaande zondag is Elwin Giel de gelukkige. Wie? Elwin Giel. Giel? Oké, oké, hij is niet zo bekend als Kees van Kooten, maar het is wel de persoon die ik al 35 jaar ken. Van de lagere school dus. Elwin was één van de onderdelen binnen ons vermaarde horeca driemanschap, waarmee we discotheken als de Asta, Tempel, Opera, «O» en Cocoon zijn gestart. Een aardig rijtje, als je ze zo bij elkaar ziet.

    Elwin was zo”n jongen die op school alles nét even makkelijker vond dan ik. Het woord “leren” was eigenlijk al teveel gezegd voor Elwin. Hij haalde toch wel een negen of een tien. Hoogst irritant. Zijn ouders hadden het “breed”, of gebruik je die uitdrukking nooit zo? Dat betekende dat Elwin ook nét even mooier speelgoed had dan ik en dat kwam, indien je bij hem thuis ging spelen, natuurlijk ook mij ten goede. Zo waren wij beiden gefascineerd door de Haagse tram. Ik zeg met nadruk: “Haagse tram”, want die pieremegochels van Rotterdamse en -zeker- Amsterdamse trams keurden wij geen blik waardig. Vieze poepkleur en veel te smal. Elwin had perfect lijkende schaalmodelletjes en daar waren wij wel wat middagjes mee zoet. Elwin produceerde moeiteloos complete tijdschema”s, routeplanners en tramtrajecten, waarbij niets aan het toeval werd overgelaten. Zijn handschrift was van kinds af aan al niet denderend, een gemiddelde huisarts is er jaloers op, maar toch reden de schaalmodelletjes keurig op tijd van halte naar halte.

    Ook op de Middelbare school troffen wij elkaar weer. Elwin zat natuurlijk in de vwo-brugklas, terwijl ik in de mavo/havo brugklas werd ingedeeld, onder het motto: “veel succes ermee”. Het Nederlands Lyceum was de plaats van handeling en aangezien wij dicht bij elkaar in de buurt woonden (in het Bezuidenhout om precies te zijn), reden wij gezamelijk richting school. Indien wij beiden het eerste uur les hadden (en dat had ik váák), verzamelden wij om 07.48 op de hoek van de Theresiastraat. Maximale uitloop was 07.52 uur. Als je er dán nog niet was, was de ander gerechtigd om te vertrekken. Even bellen of smsen dat je ietsje later was, was er in die tijd nog niet bij. Niks mobiele telefoon. Het was een hel, jonge lezers, je kunt je het je nauwelijks meer voorstellen. Wij komen nog uit een tijd dat je helemaal naar de televisie moest LOPEN om van zender te verwisselen. Keuze uit zowel Nederland Eén als Nederland Twee. Ja mensen, het was vlak na de oorlog, je had niks.

    Ook na de Middelbare school hielden wij veelvuldig contact, mede dankzij de drive-in discoshow “Airport”, die Elwin begonnen was met twee klasgenootjes. Ik mocht daar voornamelijk helpen sjouwen (véél) en, als de situatie het toeliet, ook een plaatje opzetten. Een erg spannende tijd. Totdat Elwin, op jacht naar zijn “Haagse Tyconen”-titel, ging studeren in Londen. Londen! Toe maar! Ik nam zijn taken en aandelen in “Airport” over en werd full-time drive-in show discjockey. Op de bank hangen en op telefoontjes wachten, meer was het eigenlijk niet. Elwin moest nu echt aan de bak. Deze opleiding aan de “European Business School” was het echte werk. Studie stond voorop, al regelde hij wel in een paar weekjes een ruime om een eigen discotheekje te beginnen, in de kelder van de school. “Hot Spot” heette de gelegenheid en Elwin had voor zichzelf alweer een hobby geregeld. Ik casino pa natet vond het knap. Vier jaar lang studeerde Elwin. Eerst dus in Londen, daarna in Madrid en Frankfurt, lokaties waar ik allemaal ben geweest. Op visite natuurlijk. In Madrid werd ik vergast op “typisch Spaans eten”, hetgeen smaakte als gefrituurd elastiek (wat ook wel klopte, het bleken varkensoren te zijn…), hetgeen hilariteit opleverde bij alle medestudenten van Elwin. O, o, o, wat hebben ze gelachen. In Frankfurt waren wij door Elwin geboekt met de drive-in show en het twaalf jaar oude Volkswagenbusje waar wij mee reisden, vond dat geen onverdeeld succes. Heuvel op, heuvel af…. de VW vond het wel welletjes, zo halverwege de reis. Deed helemaal niets meer! Het wachten op die Wiegenwachte, of hoe dat daar ook heet, duurde meer dan een uur en uiteindelijk kwam er…. niemand. Niks Duitse punktelijkheid. Radeloos probeerden wij nog één keer om de Volkswagen te starten en zowaar sloeg de moter aan. Nichts an der Hände! Opgelucht vervolgden wij onze weg en kwamen keurig op tijd aan bij Elwin om de show op tijd te laten starten.

    En toen werd het 1992. Elwin was zojuist als directeur van de Palace in Zaandam aan de kant gezet en mijn compagnon Rob Velders en ik hadden de Tempel gekocht. Elwin kon mooi even een paar maandjes helpen met opstarten, zo was het idee. Afijn, ik ga een veel te lang verhaal veel te kort maken, vijftien jaar later, in 2007, kwam er pas een eind aan ons gezamelijk horeca-avontuur. Ieder ging zijns weegs. Elwin ging meer voor de Gemeente Den Haag werken, Rob ging verder met Danzig en ik besloot, in al mijn wijsheid, om aandeelhouder in Onefour te worden. Daar zitten we dan. Elwin is nu zodanig belangrijk binnen de gemeente dat er een tv programma aan hem wordt besteed, Rob zit op Aruba en ik zit dit stukje te tikken. Hmmm. Verschil moet er zijn ,-)Nu hoor ik jullie denken: over wie gaat dit nu eigenlijk allemaal? We kennen die hele Elwin Giel niet! Klopt. Maar daar kan dus zondag verandering in komen, als je even naar TV West kijkt. Vanaf 17.30 uur wordt de uitzending ieder uur herhaald. Ik kom er zelf ook nog in voor, dus nog een extra rede om te kijken. Was dit verhaal columnwaardig? Natuurlijk niet. Maar na al die columns vond ik het wel eens tijd om als eerbetoon aan 35 jaar vriendschap even een paar regeltjes aan vriend Elwin te richten. Zoveel Haagse Tyconen heb ik nu ook weer niet in mijn vriendengroep.

admin

Zoeken

Archief

  • oktober 2019 (4)
  • juni 2019 (1)
  • oktober 2017 (1)
  • september 2017 (1)
  • augustus 2017 (1)
  • juli 2017 (3)
  • juni 2017 (3)
  • mei 2017 (3)
  • augustus 2013 (4)
  • september 2011 (1)
  • februari 2011 (1)
  • december 2010 (1)
  • november 2010 (1)
  • juli 2010 (2)
  • februari 2010 (1)
  • januari 2010 (1)
  • december 2009 (1)
  • oktober 2009 (2)
  • september 2009 (1)
  • juni 2009 (1)
  • april 2009 (1)
  • maart 2009 (2)
  • januari 2009 (1)
  • december 2008 (1)
  • november 2008 (1)
  • augustus 2008 (1)
  • januari 2008 (1)
  • november 2007 (2)
  • oktober 2007 (2)
  • augustus 2007 (5)
  • juli 2007 (3)
  • juni 2007 (3)
  • mei 2007 (3)
  • maart 2007 (7)
  • januari 2007 (2)
  • december 2006 (2)
  • november 2006 (2)
  • oktober 2006 (1)
  • juli 2006 (1)
  • juni 2006 (3)
  • mei 2006 (1)
  • april 2006 (1)
  • maart 2006 (2)
  • januari 2006 (1)
  • december 2005 (2)
  • november 2005 (3)
  • oktober 2005 (1)
  • augustus 2005 (2)
  • juni 2005 (2)
  • januari 2005 (1)
  • december 2004 (2)
  • november 2004 (3)
  • oktober 2004 (2)
  • september 2004 (2)
  • augustus 2004 (2)
  • juli 2004 (4)
  • juni 2004 (4)
  • mei 2004 (3)
  • april 2004 (3)
  • maart 2004 (4)
  • februari 2004 (4)
  • januari 2004 (3)
  • december 2003 (2)
  • november 2003 (1)
  • oktober 2003 (3)
  • september 2003 (3)
  • augustus 2003 (3)
  • juli 2003 (3)
  • mei 2003 (2)
  • april 2003 (2)
  • maart 2003 (3)
  • februari 2003 (3)
  • januari 2003 (3)
  • december 2002 (3)
  • november 2002 (5)
  • oktober 2002 (3)
  • september 2002 (3)
  • augustus 2002 (4)
  • juli 2002 (5)
  • juni 2002 (2)
  • mei 2002 (4)
  • april 2002 (3)
  • maart 2002 (2)
  • februari 2002 (2)
  • januari 2002 (4)
  • mei 2000 (1)

Wat kan je hier zo al vinden

Welkom op mijn blogsite. Hier vindt je oude, zeer oude, ontzettend oude maar ook in de toekomst recent nieuws wat er in mijn leven speelt.
© Peter van Leeuwen 2021 | WordPress & Hosting by Internetbureau Xenomedia All Rights Reserved.