Wessel van Diepen is in de gelukkige omstandigheid dat hij mij kent. Dat is leuk. Voordeel is dan ook dat ik hem ken, zoiets werkt vaak naar twee kanten. Vorige week nam hij maar liefst twee keer afscheid: als presentator van de Top 40 maar een week eerder als presentator van het vermaarde Dance Department. Dat -op zich- droeve feit werd gevierd in de kelder van het voormalige Top 40-gebouw aan de Oude Enghweg in Hilversum. De lieftallige producer van Dance Department, Liesbeth genaamd, had een surprise-party georganiseerd. Dit alles ondanks Wessels uitdrukkelijke verzoek om dit niet te doen overigens. Ik hield dan ook mijn hart vast over hoe het feestje door de vertrekkende presentator ervaren zou worden maar geen paniek…. hij vond het toch wel leuk.

Ik ken dat wel. Je wilt niet dat er ook maar IETS aan je verjaardag wordt gedaan maar als er dan ook daadwerkelijk helemaal NIETS gebeurt ben je toch een beetje boos en teleurgesteld. Zo werkt dat nou eenmaal. Ach man, ik heb het zo vaak meegemaakt…..Er was een keur van bekende mensen uitgenodigd en dan mag je als Peter van Leeuwen niet ontbreken. Ok, de columns laten de laatste maanden wat langer op zich wachten maar dat schijnt niemand te deren. Sterker nog: ik ben die avond wel vier keer aangesproken door mensen die beweerden dat ze de column “ELKE WEEK” lazen en dat ze niet meer bij kwamen en waar ik het elke keer weer vandaan haalde en hun vriendin vond het ook zo grappig en of ik vooral zo doorging. Ach, het is Hilversum, daar is iedereen altijd aardig in je gezicht.

Het feestje was ook erg gezellig. Erik de Zwart, Ruud de Wild (die overigens zo lam was dat hij, samen met enkele andere bezoekers, nog een leuke afterparty had in de plaatselijke politie-cel), DJ Jurgen zelfs, Mark van Dale en vele anderen groten uit de scene waren er ook. En zelfs Tiësto was er! Na zijn hartverzakje was dit de eerste keer dat hij in het openbaar verscheen en werd daarop natuurlijk onmiddellijk aangesproken door Wessel in de uitzending. Het ging weer goed met Tijs, had een enorme hoeveelheid boekingen afgezegd maar ging nu weer beginnen. Na enkele minuten onderbrak Wessel hem: “Ok, maar het gaat vanavond natuurlijk niet om jou, het gaat om mij” hetgeen een daverende lachsalvo teweeg bracht bij de ongeveer 60 aanwezigen. Dat is ook Wessel. En toen was het echt afgelopen. Om vijf voor twaalf startte Wessel die belachelijk goede plaat van de Killers in (“Mr. Brightside”) en daarmee kwam een einde aan een tijdperk. Ik leek er meer mee te zitten dan de presentator zelf. Wessel houdt niet van terugkijken.

Het tweede afscheid was tijdens de TMF Awards in de Heineken Music Hall in het door mij zo extreem geliefde Amsterdam. Als je aan komt rijden bij dat enorme stadion, de Arena, voel je je al gelijk thuis. Overal staal, beton en enorme gebouwen…. het geheel straalt een beetje die warmte uit die Ajax ook altijd uitstraalt. Ajax is volgens mij ook de hoofdsponsor van het stadion want er hing een enorm logo aan de muur. De Heineken Music Hall ligt tegenover de Arena, je hoeft alleen maar dat knusse plein over te steken waar hangjeugd doet waardoor ze die naam hebben gekregen en je bent er. Omdat er vandaag TMF Awards waren stond er op het Plein ook een overdadig gesponsord podium waar Jeroen Post probeerde er nog iets van

viagra over the counter @ order cialis @ otc cialis @ viagra cialis levitra online @ online viagra in canada

te maken. Met kreten als “okee jongens, wie heeft er zijn mobieltje bij zich?” en “wie heeft er nog geen vriendin?” hield hij de stemming er in, om vervolgens te melden dat ie zo meteen ook nog T-shirts ging weggeven! Ja, het was een feestdag voor de pakweg vijftig gillende meisjes en jongetjes voor het podium. Toen ook de Gebroeders Ko nog ten tonele verschenen vonden Fred, mijn partner in top 40-crime, en ik het hoog tijd eens bij de HMH naar binnen te gaan. We moesten ons melden bij de backstage-ingang.Op mijn door een 538-meisje voorgeproduceerde handleiding stond dat we ons aan de balie moesten melden om daar de All Areas-pas in ontvangst te nemen. En ik weet niet of het aan mij ligt maar die meisjes die ze uitzoeken om gastenlijsten en dergelijken te beheren zijn altijd arrogante kutwijven! Zo ook nu. Er stond een meisje of drie met elkaar te praten en er zat één meisje met een lijst voor haar neus. Waarschijnlijk komt het door het gevoel van macht bij zo’n meisje maar ze keek de jongen die voor mij aan de balie kwam aan met een blik van “en wat kom JIJ nou weer doen?” Ondanks onze aanwezigheid gingen de drie andere meisjes gewoon door met praten, hetgeen over belangrijke zaken moet zijn gegaan want ze lieten ons mooi staan. De jongen voor mij bleek een probleemgeval. Stond niet op de lijst. Hij probeerde nog via het noemen van een aantal andere namen aan te geven dat hij er toch écht moest zijn maar de gastenlijstchick was onverbiddelijk. “Je staat er niet op dus daarmee houdt het op!” De jongen griste boos zijn papieren weer van de balie en pakte gelijk zijn telefoon. Daarmee was ik aan de beurt. Zuchtend keek het meisje naar mij op. “Halllooo”, probeerde ik nog, om het ijs te breken maar dat bleek tevergeefs. Voor “hallo” moest ik maar bij iemand anders zijn. Gelukkig stond mijn naam wel op de lijst maar voordat ze over kon gaan tot aktie (zoals het geven van mijn bandje bijvoorbeeld) kwam de jongen van zojuist er doorheen met “het moet staan onder Heuvelman, het is gecheckt met Angelique”, waardoor ik weer even in de wacht-mode moest. “Dat kan wel zijn maar Angelique heeft daar niks over te zeggen” en meer van dat soort teksten deden de jongen overlopen van woede. Het humeur van het gastenlijstmeisje werd er natuurlijk ook niet beter op en zwijgend gaf ze mijn bandje. Toen moest Fred nog… Afijn, om een kort verhaal langer te maken: waar zijn alle leuke meisjes van Nederland als je ze nodig hebt? Kortom: even een oproep aan iedere organisator: probeer het eens met een áárdig meisje bij de gastenlijst! Er staat nergens in de wet dat dat niet mag!

Maar goed, ik dwaal af. De top 40 was door al het gedoe al begonnen en twintig minuten te laat kwamen we bij de mobiele studio van Radio 538. Bij de vorige TMF Awards stond de studio midden in de VIP-ruimte, hetgeen ons schitterend uitzicht gaf over dronken BN-ers en nog dronkenerder, meestal vechtende, Schiffmachers. Dat waren nog eens tijden. Ditmaal stond de studio echter in een kaal kantoortje. Vond Wessel prettiger. Ja… en? Wij komen toch niet voor zijn lol langs? Maar goed, Fred en ik passen ons snel aan. Zo zijn we. Dus besloten we er toch maar weer een leuke middag van te maken en de flauwiteiten vlogen door de ruimte. We zijn soms nogal eh….aanwezig. Moeten we eens wat aan gaan doen.Wessel deed de Top 40 weer zoals altijd: strak en foutloos-achtig. Eigenlijk merkte je aan niks dat het zijn laatste top 40 was. Bewonderenswaardig als je bedenkt dat Wessel al vanaf zijn 13e met radio bezig is (Fred kent hem ook al uit die tijd maar Fred is nu eenmaal wat ouder) en dit zijn laatste show zou moeten zijn. Voor Fred en mij werd het dus ook de laatste top 40 want sinds enkele jaren schrijven wij wat grapjes en tekstjes voor de show. Vandaar natuurlijk dat het onlangs het best beluisterde programma van Nederland was…. Ach, je doet wat je kan. Aan het einde van het programma kwamen alle BN-ers opdraven. De voormalig Top 40-presentatoren Lex Harding en Erik de Zwart waren er ook. Er stond voor een paar stuivers binnen in dat studiootje, bedachten Fred en ik. De heren hebben allemaal goed geboerd, laten we het zo zeggen.

De eindgrap van Wessel was erg grappig als je bedenkt dat zijn vriendin Daphne Bunskoek de week ervoor een jongen op zijn scooter had aangereden en dat deze jongen zelfs op de intensive care was beland (niet in één keer hoor, hij werd door de ambulance gebracht). “Op de vraag of er nog leven is na Radio 538 kan ik alleen antwoorden dat dat ervan afhangt of ik zelf of mijn vriendin straks naar huis rijdt…”En toen zat het er op. Wessel was wederom overdreven nuchter over het feit dat zijn radio-carrière er op zat, hetgeen betekent dat hij nog niet helemaal beseft dat hij het enorm gaat missen (want dat moét toch haast wel?) of het betekent dat hij het echt welletjes vindt. Of zou het betekenen dat hij in zijn achterhoofd allang weet dat het maar een tijdelijke onderbreking is? Hmmmm…..Hoe het ook zij, ik zal Wessel missen op de radio want hij is toch wel de Miele onder de DJ’s. Er is geen betere.