Je kent ze wel, die mensen die zò leuk kunnen vertellen dat alles grappig wordt; simpele zinnetjes worden hilarisch, een bepaalde blik of intonatie is echt schuddebuiken (of schuddeNbuiken, ik weet het niet meer). Dat soort mensen is een genot om naar te luisteren onder het genot van enkele drankjes. Ome Cor is zo iemand. Heeft alles wel eens meegemaakt, kent de gekste mensen en vooral: kent de leukste verhalen. Het erge is dat je bijna wéét dat hij het ook echt heeft meegemaakt.

Gisteren was het weer eens zover. Hij was weer eens bij ons op de zaak en vertelde drie uur lang verhaaltjes, grappen van bedenkelijk niveau (“Hoe heet E.T. van zijn voornaam? Jodala”) en nog vele, vele anekdotes. Het is onbegonnen werk om er één na te vertellen. Maar ik

ga het toch doen:Cor kende “een gozer”, John geheten. Ik moet er even bijzeggen dat je het hele verhaal eigenlijk in plat Haags moet lezen voor het beste resultaat maar ik heb ditmaal niet gekozen om het hele verhaal fonetisch weer te geven (soms is het wel even nodig); het verhaal is al moeilijk genoeg te volgen.

“John was een prima gozer, niks aan de hand, maar je kwam er niet van af, joh! Ik kende hem al uit mijn jeugd dus hij vond mij echt een topgozer maar John was zò crimineel dat ik eigenlijk liever niks meer met ‘m te maken wilde hebben. Maar ja, je kent me…ik ken dat dan toch niet laten. Dus John kwam weer eens bij me langs. Hij had net weer 6 jaar gezeten of zo, was gepakt met 900.000 pillen, weet ik veel, in ieder geval stond ie voor de deur. Hij zat er helemaal doorheen maar had wel aan de diverse dealtjes een paar miljoen gulden overgehouden, ik denk zeker 30 miljoen. Echt niet normaal.” Voor Ome Cor was dit de inleiding. Het echte verhaal moest nu gaan beginnen;”Hij zegt tegen mij: Corrie, we gaan een weekkie naar Miami, ik mot er echt effe tussenuit, ik wor helemaal gek. Ik betaalt.” Cor trok een zuchtend bedenkelijk gezicht, “ik dacht dat ik helemaal gek werd, jongen. Ik was net getrouwd, Lia was zwanger geloof ik, dus ik kon eigenlijk geen kant op. Maar je kent Lia, schat van een wijf, dus die zegt:”joh, ga nou maar, voor jou ook even lekker”, dus ik naar Miami. John zou alles betalen want die gozer was helemaal gek met geld. Zo bestelde hij bij Van Dyk (autobedrijf, red) vaak de nieuwste Mercedes, maakte niet uit wat het kostte en dan had ie van die grappige vrienden, die wisten hoe hij was, en die zeiden dan tegen hem: “Je hebt het ouwe model hoor John!” John werd hélemaal gek joh! En hij was 2 meter groot, 140 kilo, dus je werd echt bang als je die gozer zag. Hij de dag erop naar Van Dyk en hij zegt: “Kankert op gek, ik heb gewoon het oude model van je gekregen! Ik wil een BMW. En ik mot ‘m snel hebben!” Van Dyk moest dan uitleggen dat het wél het nieuwe model was en dat hij uitsluitend Mercedessen verkocht maar John moest en zou een BMW, nieuwste model, maakte niet uit wat het kostte. Nou, Van Dyk is natuurlijk een topverkoper dus hij regelde dan toch een BMW, nieuwste model, voor 50.000 gulden boven de nieuwwaarde. Maakte John niks uit! Hij had die BMW één dag, ik zweer het je: één dag, zegt ie tegen mij: “ik mot die wagen niet, ik zit er niet lekker in”, verkocht ie gewoon die wagen met 2 ton verlies! Zo’n gozer was dat joh, hij was echt helemaal gek!”

Cor werd nu helemaal enthousiast van zijn eigen verhaal, vermoedelijk omdat hij zelf wist wat er nog komen ging. Hij ging verder. “Waar was ik? O ja, dus wij naar Miami. Wat gebeurt er nou? Gaat ie de avond voordat we naar Miami zouden gaan naar de Mayfair, die hoerenkast hier in Den Haag. Had ie helemaal waus, strak van de XTC, een mokkel ontmoet, was ie helemaal verliefd! Maar echt….hé-le-maal verliefd! Hij lullen over dat wijf, ik werd er gek van! Ze was ook mee naar Schiphol om hem uit te zwaaien. Kreeg ze even een Cartier-ketting van 30 ruggen, maakte John allemaal niet uit. Hij was helemaal de weg kwijt van dat wijf! Dus hij tegen mij: “wat een lekker wijf hè Cor?” Maar ik vond het helemaal geen lekker wijf dus ik trok een beetje mijn schouders op en zeg iets van: “mwah”, wordt ie helemaal pissig: “Ah, jij bent gewoon jaloers, is gewoon een superlekkerwijf” Ik zeg: “John, het is mijn type niet, als jij er blij mee bent… top.” “Ah, je bent gewoon jaloers……is gewoon een superwijf. Ik ben nog nooit zo verliefd geweest, ik zweer het je!”

“Nou, wij dat vliegtuig in,” vervolgde Ome Cor, “hij zuipen, zuipen en een partij pillen erin, hij slikte echt zeker 20 XTC pillen per dag, en maar doorgaan over dat wijf. Over hoe lekker ze neukte, hoe lief ze was en dat ie haar huis zou laten opknappen, een autootje voor haar zou kopen…hij ging maar door, man.” “Nou, wij in Miami, hadden we een geweldig hotel gehuurd, zwembad, alles erop en eraan en we zijn nog niet binnen of hij begint dat wijf te bellen. Heb ie VIER uur zitten bellen, natuurlijk gewoon tegen hotelkosten, dus ik zeg: “John, doe even normaal joh, weet je wat dat kost?” Hij zegt: “Ah joh, ik ben verliefd! We hebben jouw creditcard toch?” “Ja, MIJN creditcard ja!” “A man, zeik niet, ik ben zo verliefd, laat mij lekker!” Ik zeg tegen hem, ik zeg: “Luister John, dan moet je collect call bellen. Dan betaalt zij de kosten.” Nou, moest ik hem uitleggen hoe dat dan ging en zo, met de operator en zo, nou, dat was dan goed. Heb die de eerste drie dagen alleen maar leggen bellen, ik werd helemaal gek. En ik kreeg een heimwee jongen! Lia was natuurlijk zwanger dus ik was gewoon zwaar ongelukkig. Kon wel huilen. Maar ja, dat kon ik niet laten merken natuurlijk. Nee, zou mooi wezen; John had net 6 jaar vastgezeten en dan zou ik -op het mooiste plekkie ter wereld- na drie dagen gaan zitten janken van heimwee, dat kon natuurlijk niet!”

Ome Cor moest even stoppen. Alle toehoorders lagen inmiddels onder de tafel van het lachen. Na enkele ogenblikken vervolgde hij het verhaal; “Maar ja, ik wilde zò graag weg dus ik zei op een gegeven moment tegen hem: “Joh, John, ik word echt helemaal gek hier, laten we lekker naar huis gaan joh.” Hij zegt: “Cor, ik ben blij dat je erover begint want ik wil ook graag naar me vrouwtje toe, laten we gaan!” Ik was blij jongen! Ik bellen met de KLM, konden we na drie dagen weg in plaats van na 10 dagen maar ik was allang blij! Hij ook die laatste dagen maar bellen en bellen maar ja, ik kon er niet teveel van zeggen want hij was zwaar onderwereld dus ik kon ook niet TE heavy doen natuurlijk.””Komen we aan op Schiphol en dit ga je echt niet geloven, zegt ie tegen mij: “Wat is dat voor lelijk wijf naast Lia?” Ik zeg: “Dat is dat wijf John, dat is jouw vriendin!” John zegt: “Dat méén je niet. Dan was ik wel héél erg uit mijn dak! Wat een lelijk wijf!! Zòòòò dan! Cor, ik ga via de andere uitgang, zeg jij maar dat ik haar nooit meer hoef te zien!” Ik zweer het je, zo is het precies gegaan! Op me ogen!”En dan was dit nog maar één van de vele verhalen die Ome Cor vertelde gistermiddag. En ik weet wel, dit soort verhalen moet je hòren in plaats van lezen maar ik wilde het jullie toch niet onthouden. Iedereen heeft wel een Ome Cor in zijn kennissenkring, zo’n type dat een hele verjaardag kan laten verstommen omdat iedereen volledig geboeid is. Heerlijke mensen. Ik hoop dat Ome Cor weer gauw komt.