Ik heb er expres even een paar dagen mee gewacht, met mijn reaktie op de verbijsterende moord op Pim Fortuyn. Expres, ten eerste omdat ik er werkelijk te erg door aangeslagen was, ten tweede omdat ik even wilde horen hoe de media en politici nú over Pim zouden praten. Zouden ze nu werkelijk opeens geen kwaad woord meer spreken over deze “gevaarlijke man”(Zalm), “de man die twee kampen creëert door haat te zaaien”(Kok), deze “Mussolini”, deze “Eichman”(Marcel van Dam), deze “ramp voor het land”(alle overige politici)? Zouden 2 Vandaag, Netwerk en Nova opeens geen programma’s meer maken waarbij Fortuyn werd vergeleken met het Vlaams Blok, met Le Pen, met Haider? Dat kon ik me niet voorstellen. Dat zou toch TE hypocriet zijn? Dat zou toch teveel opvallen bij de bevolking? Dat zou toch niemand meer accepteren van de media?

Inmiddels blijkt het tegendeel waar en naast de rampzalige gebeurtenis van de moord-zelf vind ik dat zo mogelijk net zo rampzalig. Natuurlijk is ten eerste die Harderwijkse idioot en milieu-fanaticus verantwoordelijk, zonder meer. Daar bestaat geen twijfel over, maar we leven in een land waarbij de media worden geregeerd door linkse geitenwollen sokken (serieus waar: van alle journalisten zegt 90% links te stemmen (SP, PvdA, Groen Links of erger), 5% Christelijk en slechts 5% rechts (VVD of Pim bijvoorbeeld). Dit zijn daadwerkelijke gegevens! Dan is het niet zo gek dat de tendens richting een partij als die van Fortuyn (maar destijds ook richting Bolkestein van de VVD) op zijn minst negatief is. De pers weet het leuk te brengen en quoten natuurlijk nu alleen dié uitspraken die aangeven dat “de moord van Fortuyn niets met het klimaat dat door media en politiek is geschapen te maken hebben” maar ieder weldenkend mens weet beter. Het argument dat Fortuyn beter beschermd had moeten worden door (een overigens erg zwetende) minister van Binnenlandse Zaken vind ik een stuk minder sterk want beschermen tegen idioten is niet mogelijk. “If they can kill Kennedy, they can kill anybody” en zo is het helaas.

Pim Fortuyn was geen heilige, dat is zeker. Ieder mens heeft zijn gebreken en het zou wel heel erg ver gaan om te zeggen dat ik het met alles eens was wat hij vertelde, zijn standpunt over vrouwen deelde ik niet bijvoorbeeld, maar ik zou zeker op hem hebben gestemd op 15 mei. Fortuyn sprak in de TV-Show van Yvo Nihil al enkele legendarische uitspraken: “Mijn moeder heeft op haar sterfbed gesmeekt of ik niet in de politiek wilde gaan omdat ze bang was dat me wat zou overkomen” en de belangrijkste: “Als ik nu dood zou gaan is mijn leven toch al geslaagd”. En zo is het. Pim Fortuyn heeft een ware politieke aardverschuiving teweeggebracht en mijn angst is dat er na hem een veel extremer rechts alternatief zal ontstaan als er met zijn denkbeelden niets gebeurt. Fortuyn was een democraat en zowiezo een byzonder mens, wat je ook van hem vond. Iemand die zegt waar het op staat, heerlijk was het. Zo verfrissend. Als een journalist vroeg: “U heeft de Islam een achterlijke cultuur genoemd!!!”, gewoon antwoorden: “Maar het IS toch een achterlijke cultuur?” Welke politicus zou dat ooit doen? “Volgens de islam bent U helemaal niets waard mevrouw, is dat achterlijk of vooruitstrevend? Ik ben met mijn geaardheid minder dan een varken. Is dat goed te praten?” En een knappe journalist die daar nog wat zinnigs over kon antwoorden.

Ditmaal dus geen grappige column. Ook geen lofzang op één van de meest markante politici van deze eeuw (althans niet meer dan ik nu al heb gedaan), geen uiting van de enorme verslagenheid die ik voel, geen adviezen over wél of niet alsnog LPF stemmen, niet nadenken over het trauma van Ruud de Wild die nog door Fortuyn werd vastgepakt in zijn val naar de dood, geen mening over de straf die de (waarschijnlijk serie-)moordenaar moet krijgen (politicus A.: “Zwaar straffen! Zeker drie tot vier jaar onvoorwaardelijk en daarna werkstraf van 46 maanden”), geen mening hoe het nu verder moet met Nederland als de gevestigde partijen weer vrolijk verder gaan met waar ze gebleven waren (“Die allochtonenproblematiek moeten we aanpakken door meer scholing, meer vrijwillige integratiecursussen, die mensen willen heus wel als ze maar de kans krijgen”), ik zal het allemaal niet bespreken in deze column die eigenlijk geen column is maar een mening die van mijn hart moest. Ik mis Pim Fortuyn nu al, alleen al voor zijn ontwapenende charme, zijn humor en zijn sterke uitspraken, hoe controversieel ook. Nederland wordt nooit meer hetzelfde, dat is een feit. Ik weet het, deze uitspraak hoor je vaker op tv en lees je ook steeds in de kranten. Nu wel.