Ondanks dat de 14-jarige jubileum-maand van Mellow Moods deze dinsdag officieel van start ging moest ik zelf naar Sneek. Daar was de Sneek-week aan de gang en of ik eens langs kwam. Met cd’s en niet een hele week maar één dag. Mark van Dale organiseerde daar samen met ene Tom (die bij ons allen bekend staat als “Tom uit Sneek”) een dance-party in de Walrus, een soort grand café inclusief grote balzaal.

Enkele weken geleden was ik ook al geweest en Sneek is een leuk stadje. Het ligt alleen wel een heul eind weg. Dat is het nadeel. En het Ijsselmeer is een heule hoop water, zo heb ik ontdekt. Maar als je er eenmaal bent gaat er een wereld voor je open. Iedereen is vriendelijk, de voordeuren van de huizen staan gastvrij voor je open, kinderen spelen op straat en de aanwezige auto’s houden daar ook rekening mee…. ja, Sneek is een leuk stadje. En de inwoners kunnen allemaal Foppe de Haan heel goed nadoen!Sneekweek. Had ik wel eens van gehoord natuurlijk maar kon me er niets bij voorstellen. “Het is een soort carnaval van het Noorden” werd mij beloofd. Ik rekende dus op hossende en dronken mensen die in het Frys allemaal onverstaanbare dingen roepen, zoals de Limburgers dat in het Lemburrugs plegen te doen. Bij aankomst bleek dat allemaal reuze mee te vallen. We verzamelden bij een net hotel aan de rand van de stad. Van daaruit zouden we met Tom uit Sneek naar Sneek rijden.Tom is een boom van een kerel die het woord ‘joviaal’ op zijn voorhoofd heeft staan. Hij rijdt in een SUV (zo’n Jeep-achtige VW) en voornamelijk met het raampje open, zodat hij veelvuldig dingen als “zo Martin, lelijke vent!” en “je komt WEL hè, vanavond?” uit het raam kan roepen. Geeft gelijk iets huiselijks. Iedereen kent Tom en -belangrijker nog- Tom kent iedereen, althans, zo lijkt het. Dat beloofde veel goeds voor het feestje van vanavond.De drukte en de gekte die ik in de stad had verwacht bleek niet geheel zoals ik dacht, toen we aankwamen in het centrum van Sneek. Een druilerige dinsdagmiddag in bijvoorbeeld Nootdorp is niet veel rustiger. “Aa, wacht maar af!” zei iedereen, daarmee doelende op het gekkenhuis dat er later die avond zou komen. Aangezien ik weinig andere opties zag dan inderdaad af te wachten deed ik dat ook, onder het genot van een sateetje dat van de Haas zou moeten zijn maar na aanschaf gewoon van mij was. Het smaakte goed en inderdaad kwamen er gedurende het eten wat meer mensen op het pleintje voor de Walrus aan. Dat kwam mooi uit want in de gracht voor de Walrus lag een ponton met een DJ-set alwaar Mark en ik een cd-tje zouden opzetten voor de menigte.

Rond half tien stond het pleintje opeens helemaal vol. Stiekem. Heel geleidelijk.Het bleek een enorm succes. “Na, we doen dit jâhr voor het eerst hoos muziek” legde de eigenaar van de tent uit, “en je ziet gewoôn dat dar behoefte aan is.” Dat bleek inderdaad. Duizenden mensen stonden te dansen en te springen en als de MC riep: “Mag ik die handjes zien?” dan zag jeook prompt alle handjes en bij “Ik hoor jullie nieeeeet!” zorgde de menigte even voor het tegendeel. Geweldig was het!Het feest binnen was ook geweldig. Lucien Foort was ook uitgenodigd en dat resulteert altijd in gezelligheid natuurlijk. Lucien is altijd vrolijk en lust best een drankje en die combinatie vind ik leuk. Buiten dat draaide hij ook een geweldige set en MC-de hij zelf. “Let me explain the concept of house music, when there’s a break you are supposed to make some fucking nooooooiiiiisssssee!” riep hij en de hele zaal gilde de longen uit het lijf. Misschien wel in het Frys, dat kon ik zo snel niet horen.Al met al een leuke dag/nacht/ochtend en ondanks dat de late check-out in het hotel bruut werd genegeerd en we om twaalf uur van de kamer werden gebonjoerd was het voor ons duidelijk: Sneek is leuk. “Daggaan we volgend jaar zéker weer doan,” had de eigenaar al aangekondigd. Ik ben erbij hoor!

En Foppe is een held. Dat wilde ik toch nog even duidelijk maken.