En voor je het weet ben je weer thuis. Terug uit Miami, heerlijk achter mijn eigen computer. Hoe kort je ook weggaat, thuiskomen is toch altijd weer een beetje onwennig. Mijn motto is altijd: hoe krijg ik binnen het half uur alles weer zoals

het hoort te zijn. Telefoon-opladers gelijk weer in hetzelfde stopcontact, alle was onmiddellijk in de was, toilettasje leegmaken, alles op de 'normale' plaats en de koffer héél snel weer naar zolder. Ik wil hem niet meer zien.Nou, dat is nu gebeurd dus we gaan ons maar weer richten op het leven in Nederland, vandaag alweer bestaande uit de Flitsende 50 radioshow bij Fresh FM. Het was de bedoeling om in Miami allemaal leuke sfeerimpressies te maken en deze uit te zenden in het programma maar helaas: het aantal bijdragen is blijven steken op NUL. Te weinig aparte mensen om te interviewen, laten we het daarop houden. Een stukje luiheid speelde ook mee. “Dan doen we dat morgen toch lekker Peet?”, die attitude zeg maar.Hoe was Miami 'over-all'? Ik vond het zwaar teleurstellend. Grote Engelse companies bleven dit jaar ook weg en dat is meestal een teken aan de wand. De gezelligheid was ook best ver te zoeken want buiten Lucien Foort hebben we van de rest van de Nederlanders slechts een glimp opgevangen. Soms twee glimpen. En dan speelt óók nog eens mee dat wij eigenlijk twee dagen te vroeg weg moesten want de echte parties gingen vrijdag en zaterdagavond gebeuren. Maar ja, al die feesten en gezelligheid…is DAT dan de rede om naar Miami te gaan? Is DAT dan wat je gelukkig maakt? Het antwoord is ja en daarom kun je de vraag maar beter niet stellen dit jaar.