DJ Jean en Robin Albers zijn samen de twee belangrijkste voorvechters van het draaien met vinyl. Daarmee bedoel ik die zwarte ouderwetse schijven die wij vroeger wel langspeelplaten pleegden te noemen. De laatste jaren is het DJ landschap natuurlijk ingrijpend gewijzigd dankzij de komst van Internet. Veel DJ's komen niet meer in de platenzaken maar zitten uren te surfen op sites als Beatport, Shareware en weet ik hoe ze allemaal heten. Je hoeft de deur niet uit, het is aanzienlijk goedkoper (soms zelfs gratis) en je kunt alle nieuwe produkten horen en niet alleen die produkten die door de platenhandelaar in huis zijn gehaald, kortom: Internet is de shit. De Bom. Bruut en gruwelijk ook.Gevolg is dat vrijwel elke zichzelf respecterende DJ tegenwoordig met CD's draait want het is lastig branden op een zwarte schijf. Dat wordt knoeien met de naald, daar kan je op wachten. Nu was het draaien met CD's enkele jaren geleden ook bepaald geen pretje. Cd's sloegen vaak “over” en in tegenstelling tot bij vinyl kon dat desastreuze gevolgen hebben; je stond hopeloos toe te kijken hoe het apparaat niet meer dan een monotoon 'dundundundundundun' ten gehore bracht of, nog erger: je zat gelijk vier nummers verder (hetgeen best opeens Marco Borsato kon blijken te zijn in plaats van de nieuwe Sven Väth). Die tijden zijn sinds de komst van de Pioneer CDJ-1000 achterhaald. De CDJ-1000 weigert het om ook maar één keer te weigeren of je moet het heel bont maken. Tevens beschikt het apparaat over een uitmuntende loop-functie en andere leuke gadgets. Sommige deejays gebruiken hem zelfs als een half muziekinstrument. Kortom: om met Wim Sonneveld te spreken: “de nieuwe tijd, net wat u zegt.”Zelf koop ik nog steeds volop vinyl, langspeelplaten dus. Of maxisingels, zo werden ze ook wel genoemd. Dat doe ik bij Rhythm Import in Den Haag, elke zaterdagmiddag. De verkoper aldaar, Tjerk, is -zoals je je kunt voorstellen bij iemand die vinyl verkoopt- ook vervent voorstander van het draaien met vinyl. “Het klinkt ook beter. Qua geluid.” zegt hij wekelijks. Dat is een feit trouwens. Het geluid van een echte langspeelplaat is mooier dan een mp.3 of wave-file, dat is onmiskenbaar. Daarom koop ik de platen en zet ze vervolgens op cd, hetgeen een enorme klus is overigens! En daarom is Tjerk ook nog steeds -ondanks alles- blij met mij.Het kan raar lopen. Een jaar geleden zat ik bij Jean en Robin Albers in “het kamp” van voorvechters van het draaien met vinyl. Het had meer klasse, meer stijl en bovendien: iedere mongool kan draaien met Pioneer cd-spelers want het apparaat zegt ook nog even hoeveel BPM (Beats Per Minute) de zojuist ingeladen track bevat. Zet die allebei gelijk, draai een beetje bij en hup…hij zit! Zo kan iedere Jan Doedel draaien. Ik vond het té cheap voor woorden en ik wil het woord minachting niet gebruiken viagra online maar het kwam dichtbij. Daar cialis cost kwam nog eens bij dat ik duizenden platen bezit en ik zag de waarde van die collectie al dalen naar het vriespunt.Maar, jullie voelen het misschien al aan mijn toonzetting: ik ben daarvan teruggekomen. Het draaien met cd's heeft zoveel voordelen dat het een beetje koppig is om met platen te blijven draaien. Rondzingen (het zogenaamde 'zoemen' dat een draaitafel doet als het geluid uit de zaal terugslaat op de naald) is verleden tijd. Doet een cd-speler niet. Houdt ie niet van. Overslaan: de Pioneer cd-speler niet gezien! Moet ie niks van hebben. Stof onder de pharmacy online naald: “welke naald? Hahaha!” Heptie nie! Kortom: de Pioneer cd-speler heeft zoveel voordelen ten opzichte van de door mij ooit zo geliefde Technics SL1200 draaitafel dat het een ongelijke strijd genoemd mag worden. En cialis drug dan heb ik het nog niet eens gehad over misschien wel het grootste voordeel van draaien met cd's: het scheelt precies een rug. Geen duizend Euro, nee…je rug! Vroeger liepen DJ's als een soort “Sterkste man van Nederland” met twee loodzware platenkoffers te sjouwen, tegenwoordig heb je een cd-mapje bij je dat minder weegt dan een glas bourbon-cola (Ik hou van grote glazen) en als bonus: je hebt veel meer tracks bij je! Honderden, duizenden opnames…. voor elke zaal wat wils. Dus nooit meer: “SHIIIT! Had ik nou DIE plaat maar meegenomen!” Er is geen onwerkbaar publiek in de provincie dat jou er nog onder krijgt! Hier, pak aan stelletje ondankbare pubers!!Tot slot nog even de kille vaststelling dat het natuurlijk niet lang meer duurt voordat platenmaatschappijen helemaal gaan stoppen met het persen van vinyl. Misschien dat het zelfs niet meer lang duurt voordat platenmaatschappijen überhaupt moeten gaan stoppen. Waar heb je binnenkort nog een maatschappij voor nodig als je de platen ook zelf kunt uploaden naar de Beatports van deze wereld? Een goede manager is voldoende; dan regelt hij toch de promotie van de nieuwe plaat… eh…opname? Regel zelf de publishing (de uitgeversrechten) en klaar is iedereen. Het muzieklandschap gaat drastisch veranderen. Misschien wel ingrijpender en sneller dan we kunnen vermoeden.”Vind je dat dan helemaal niet erg Peet?”, zal een groot aantal mensen dat mij beter kent nu vragen. Ik ga antwoorden met dat vreselijke “ja en nee” antwoord. “Nee” vanwege bovengenoemde argumenten en “ja” vanwege een stuk nostalgie. De lol is er natuurlijk wel een beetje af. Ik maakte het onlangs live mee met Mark van Dale. We waren weer samen op Ibiza beland en op de één of andere manier zaten we weer eens aan een drankje op een terras, te mijmeren over muziek. Wij mijmeren wat af. Ik had het over een goede plaat die ik zaterdag bij Rhythm had gekocht. Ik was enthousiast, mede omdat Tjerk de Verkoper mij als ENIGE een exemplaar had gegeven van deze klapper onder het motto “ik heb er alvast één opgestuurd gekregen maar hij komt pas volgende maand uit!” Dat was dan leuk voor mijn show op Fresh FM. Ik blij natuurlijk. “O ja? Hoe heet die plaat dan?” vroeg Mark en na mijn antwoord begon hij driftig te tikken op de laptop die voor hem op tafel stond, ook al stond die laptop inmiddels ingebouwd tussen de lege glazen. “Even msn-en met Arnoud” zei hij kort. Arnoud heeft altijd alle nieuwe tracks heel snel en is niet te beroerd om die naar iedereen door te msn-en (waardoor zijn hele vriendenkring allemaal dezelfde platen heeft, maar dit terzijde). En inderdaad…. drie minuten en twee seconden later klonk er een geluidje vanuit de laptop. Het was een msn-etje van Arnoud. Na vijf minuutjes downloaden dubbelklikte Mark en cialis online vroeg aan mij: “Is het deze?” Het was deze. Grmpf. Kijk: en DAT vind ik dus wel erg! Exclusieve platen bestaan niet meer en als je de genomen moeite met elkaar vergelijkt had ik die zaterdag wél even wat meer werk gehad aan het binnenhalen van die track dan Mark nu. Dat is dus wél erg.Ach, ik begrijp Jean en Robin heel goed. Het “oude” vak van deejay sterft uit. Vroeger plakte je de labels van bepaalde platen af om te zorgen dat niet iedereen wist welke plaat het was en zo kon je bepaalde knallers maanden “beschermen” tegen je collega's. Die tijd is dankzij Google en Beatport wel voorbij. En dat was juist zo leuk: proberen te achterhalen welke plaat Marcello altijd draaide in de iT en dan via enkele platenzaken proberen om hem als eerste óók te hebben. http://cialisonline-onlinebestrx.com/ Heerlijk was dat. Je kon dan met zo'n “héb je die nog niet?”-hoofd naar je vrienden kijken als ze allemaal enthousiast aan kwamen stormen naar de DJ Booth. Natuurlijk hadden ze die niet want NIEMAND had die plaat nog! http://cialisonline-onlinebestrx.com/ Behalve jij en Marcello. Maandenlang was je de held die je altijd al had willen zijn, meisjes bekeken je opeens heel anders en collega-DJ's waren gewoon jaloers op zóveel talent. Dat waren mooie tijden.Nogmaals: die tijden zijn voorbij. Elke DJ heeft tegenwoordig dezelfde platen en daarom maakt het ook niet zoveel meer uit wie er draait. Men copieert op alle gebieden dus verrassende sets hoor je eigenlijk alleen nog bij de echt grote jongens die echt exclusieve dingen toegestuurd krijgen van de andere grote jongens. Maar ook dat is na twee keer draaien voorbij want dan is er wel weer een opname van gemaakt en die staat diezelfde avond nog op Internet en dan heeft iedereen 'm alsnog. Afplakken heeft geen zin meer. Het is niet anders. Of beter gezegd: het is juist héél anders.Kortom: hoezeer ik de gevoelens van Jean en Robin Albers ook begrijp, het draaien met vinyl begint te lijken op het opnemen op Betamax Video. Het kán nog steeds maar veel toekomst heeft het niet. Probeer de Da Vinci Code maar eens op Betamax te krijgen!